آواز نهنگ‌های گوژپشت از قواعد بنیادی زبان‌ انسان پیروی می‌کند

با وجود تنوع گسترده زبان در جهان ، تمام زبانهای انسانی از مدلهای جهانی خاصی پیروی می کنند. این مدل ها فراتر از دستور زبان و نحو هستند و ریشه در قوانین آماری دارند که پیش بینی می کنند چقدر از کلمات خاص استفاده می کنیم و این کلمات چقدر است. این قوانین می تواند به عنوان ساختارهای اساسی در نظر گرفته شود که یادگیری و استفاده از زبان را تسهیل می کند.

دانشمندان اکنون مدلهای مشابهی را در نهنگ ها شناسایی کرده اند. دو مطالعه اخیراً منتشر شده نشان می دهد که علیرغم شکاف گسترده تکاملی بین انسان و نهنگ ، هر دو گونه با راه حل های ارتباطی صوتی مشابه همراه شده اند. اینگل آرنون ، استاد روانشناسی در دانشگاه یهودی اورشلیم و نویسنده تحقیق ، می گوید که اکتشافات این دیدگاه را تقویت می کند که زبان انسانی را نباید توسط سایر سیستم های ارتباطی در نظر گرفت. اخیراً ، او باید روی به اشتراک گذاری با این سیستم ها تمرکز کند.

اما قبل از اینکه محققان بتوانند آراء ضبط شده را تجزیه و تحلیل کنند ، آنها مجبور بودند بخش ها را (اگرچه به معنای خاص از دست رفته اند) در یک زنجیره زمزمه ، فریاد و بیگانگان شناسایی کنند. آنها خود را در موقعیت مشابهی از کودک انسان پیدا کردند ، بنابراین از روند آموزش کودک الهام گرفته شدند. آرنون می گوید: “نوزادان انسانی یک سیگنال صوتی مداوم دریافت می کنند و باید تعیین کنند که فرهنگ لغت کجاست.”

با کمال تعجب ، نهنگ های شیلنگ می توانند از یک رویکرد مشابه برای نوزادان استفاده کنند. هنگامی که محققان ترانه های نهنگ را بر اساس “فرصت های انتقالی” تقسیم کردند ، دقیقاً مانند کودک انسان ، مدل ها دقیقاً مطابق با قانون قانون در مورد فراوانی بودند. در مقابل ، هنگامی که هزاران عنصر داده به طور تصادفی ترمیم شدند ، با یکدیگر سازگار نبودند. مشاهده ، که به شدت نتایج فرصت های انتقالی را نشان می دهد ، به دلیل شانس تصادفی نیست.

آلن گارلند ، متخصص آواز نهنگ در دانشگاه سنت اندروز سنت اسکاتلند می گوید: “همه ما متعجب شدیم.” یافتن چنین ساختارهایی امکان پذیر بود ، اما آیا فکر می کردیم واقعاً می توانیم به آنها برسیم؟ مطمئناً نه “

به نظر می رسد که توزیع کلمات تحت قانون ZEF ، در مورد فراوانی یا توزیع زیپ ، به نوزادان کمک می کند تا زبان را بیاموزند. سیمون کربی ، دانشمند شناختی در دانشگاه در یک و یک نویسنده تحقیقات علمی می گوید: “هنگامی که سهم شما از این طریق سازماندهی می شود ، بهتر می آموزید.”

به عبارت دیگر ، ساختار زبان تا حد زیادی نتیجه نحوه انتقال آن از نسلی به نسل است. بنابراین ، تیم تحقیقاتی اظهار داشت که قانون ZEF در مورد فراوانی نه تنها در انسان می تواند ظاهر شود ، بلکه در هر کجا که سیگنال های بازگشت از طریق یادگیری فرهنگی ، یعنی انتقال یک شخص به شخص دیگر نیز ظاهر می شود. این گروه شامل چیزی است که سیمون کربی آن را “مجموعه ای عجیب و متنوع از گونه ها” می نامد ، مانند آواز پرندگان ، خفاش ها ، نخ های غیرانسانی ، فیل ها ، فک ها ، دلفین ها و نهنگ ها. اعتقاد بر این است که تقریباً تمام حیوانات دیگر که صدا را صدا می کنند ، از سگها گرفته تا قورباغه و ماهی ، این کار را از طریق سیگنالهایی انجام می دهند که از نظر ژنتیکی نه با یادگیری بلکه از نظر ژنتیکی برنامه ریزی شده اند.

در یک مقاله جداگانه در مجله “پیشرفت علمی » وی منتشر شد ، میسون یانگبالت ، یک کاشف کارشناسی ارشد در دانشگاه استونی بروک ، شواهدی از دو ویژگی دیگر در صدای نهنگ ها پیدا کرده است. یکی از این خصوصیات قانون مخفف بود که در زبان انسانی بیان می شود ، بیشتر این کلمه ، تمایل بیشتری به بازگشت و بازگشت دارد. یکی دیگر از ویژگی های آن قانون خوانندگان نامیده می شود ، که می گوید هرچه ساختار زبانی طولانی تر باشد ، ترکیب آن بسیار کوتاه تر خواهد بود.

هر دو مدل به وضوح مشاهده شدند ، به خصوص در نهنگ های آواز و در گونه های مختلف دیگر وجود داشتند. همه این قوانین مربوط به اثربخشی ارتباطات است. ژانباد می گوید: “آنها توصیف می کنند که چگونه حیوانات بیشترین مقدار اطلاعات را برای طولانی ترین زمان و با کمترین انرژی منتقل می کنند.”

علیرغم جذابیت مقایسه صداهای نهنگ ها با زبان انسانی ، محققان از تفسیر بیش از حد از شباهت ها هشدار می دهند. گارلند می گوید: “نهنگ ها زبانی نیستند.” البته ، موسیقی چندان خوب نیست ؛ اما قانون Zef فراوان است.

به همین ترتیب ، کربی پیشنهاد می کند که قانون Zef در مورد فراوانی و شاید سایر قوانین زبانی ممکن است “اثر انگشت سیستم های فرهنگی توسعه یافته” باشد. مانند حیوانات آستانه یادگیری فرهنگی را پشت سر گذاشته اند ، قابل مشاهده خواهد بود. وی می افزاید: “این احتمالاً یکی از ویژگی های اصلی سازماندهی سیستم های شناختی است.”