اجرام مرموزی که نه ستاره و نه سیاره هستند، چگونه درک ما از نجوم را به چالش می‌کشند؟

هویت پیشنهادی دیگر برای میز سیاره ای شناور کوتوله های قهوه ای است. تصور می شود این موارد به عنوان ستاره شکل می گیرند که قطعات جامد در ابرهای عظیم گاز و گرد و غبار قرار می گیرند.

جرم در رده ستاره قرار دارد ، که تا زمانی که به فشار و دما کافی برسد ، باعث جذب جرم می شود تا ادغام هیدروژن با هلیوم را در هسته خود شروع کند. با این حال ، کوتوله های قهوه ای نمی توانند به اندازه کافی توده ای برای شروع چنین فرایندی جمع کنند که باعث شود این ستاره ها بین 2 تا 3 برابر بیشتر از مشتریان باشد (0.5 تا 1.5 برابر جرم خورشید).

علاوه بر این ، احتمال ستاره های دارای شرکای باینری با کاهش توده آنها کاهش می یابد. بنابراین ، اگرچه 5 ٪ از شرکای بالا و پرخاشگر ، فقط حدود 2 درصد از توده مانند خورشید در گروه دو چشمی قرار می گیرند. این سرعت باینری برای کوچکترین ستاره ها تقریباً صفر است ، بنابراین به عنوان اشیاء ستاره با میزهای کوچکتر ، پیدا کردن کوتوله های قهوه ای در دوچشمها بسیار کوچک است.

بنابراین ، اگر اجساد میز سیاره ای واقعاً کوتوله های قهوه ای باشد ، توضیح بسیاری از آنها به عنوان سیستم های باینری دشوار است. برای رسیدن به عمق پازل ، روز و همکارانش شبیه سازی هیدرودینامیکی از درگیری های با وضوح بالا بین دو قرص اطراف ستاره های کودک را انجام دادند.

محققان دریافتند که وقتی این دیسک ها با سرعت حدود 1 تا 2.5 کیلومتر در ساعت برخورد می کنند ، “جزر و مد گاز و گرد و غبار” حدود 1 تا 2 برابر فاصله زمین و خورشید است.