مردم استخوان های توخالی مانند پرندگان ندارند ، بنابراین بال های ما چقدر بزرگ هستند که پرواز را امکان پذیر کنند؟
با وجود کارهای باورنکردنی که مردم می توانند انجام دهند ، آنها نمی توانند پرواز کنند. اما اگر می توانستیم مانند برخی از موجودات دیگر پرواز کنیم ، بالهای ما چقدر بزرگ بودند؟
T -HEDC ، استاد زیست شناسی در دانشگاه کارولینای شمالی در Chopel Hill ، می گوید:
البته پاسخ به اندازه و اندازه هر شخص بستگی دارد. شخصی با وزن حدود 2 پوند (1 کیلوگرم) و حداقل 2 فوت (1.5 متر) باید بال تقریباً 2 فوت (2 متر) داشته باشد. این البته ، من فکر می کنم نسبتاً کوچک است.
امکان پرواز مردم با بال های غول پیکر؟
Hedark با استفاده از معادله ای که توسط رابرت نود ، استاد ارشد زندگی نامه در دانشگاه منچستر تهیه شده بود ، این تعداد را به دست آورد. گره این معادله را در مقاله ای در سال 2 منتشر می کند ، که توضیح می دهد پارامترهای بال پرنده به توده بدن.
اما در این سناریوی فرضی ، ما فقط نمی توانیم یک جفت بال را به بدن خود وصل کنیم و بگوییم که تمام شده است. این نیاز به یک مرور کلی از ساختار بدن ما دارد. اگر می خواهیم پرواز کنیم ، علاوه بر بالها به ویژگی های دیگری نیز احتیاج داریم.
اولین چیز این است که ببینیم چه نوع بال داریم. تصویر کلاسیک فرشته پرنده یک جفت بزرگ از بال های بزرگ را نشان می دهد که از پشت جریان دارند. از نظر آناتومیک ، این به شانه های جداگانه نیاز دارد! به گفته مایکل حبیب ، محقق در موسسه تاریخ طبیعی دایناسور لس آنجلس ، این بالها همچنین به عضلات پرواز پیچیده شده از قفسه سینه به عقب نیاز دارند.
به گفته حبیب ، بالها ، مشابه خفاش ها ، برای انسان منطقی تر است. در این حالت ، کل بازو و بازوها برای ایجاد این بال با 4 پا کشیده می شوند. یک غشای گوشتی به عنوان یک بال این اندام ها را پوشش می دهد.
اما برای اینکه واقعاً پرواز کنیم ، بقیه بدن ما باید انرژی کافی تولید کنند ، که به عضلات قوی نیز نیاز دارد. در پرندگان ، به طور متوسط ، 1 ٪ تا 5 ٪ از عضلات آنها به عضلات مورد استفاده برای پرواز اختصاص می یابد. در بعضی از پرندگان ، حداکثر 1 ٪ از توده عضلانی از سینه است. این همچنین در مورد خفاش ها صادق است ، اگرچه این توده عضلانی در عضلات بیشتری توزیع می شود. حبیب در مورد آن گفت
این همان چیزی است که آنها را از ساختار بدن حیوانات غیر معمولی متمایز می کند.
آناتومی بدن انسان تغییر یافت
نتیجه این وضعیت تصویری جالب در انسان ایجاد می کند. به گفته حبیب:
شما باید یک سینه بسیار بزرگ و خارج از کشور داشته باشید. و البته یک عضله عالی.
نوع پرنده ای که انسان خواهد بود نیز مربوط به این سوال است. حبیب گفت که همه پرندگان به همان روش پرواز نمی کنند و چگونه پرواز می کنند به آناتومی آنها بستگی دارد. چندین پرواز وجود دارد و هر پرنده در یک نوع خاص تخصص دارد. به عنوان مثال ، می توانیم به بال ، لغزش ، شناور و پرواز اشاره کنیم.
هر یک از این نوع پروازها شامل بال های مختلف است. به عنوان مثال ، حبیب گفت پرنده ای که در راه است ، بال های کوتاه تر و بیشتری دارد. از طرف دیگر ، پرنده ای مانند آلباتاروس ، که پرواز طولانی دارد ، دارای بال های بسیار بالاتری نسبت به اندازه آن است. احتمالاً افراد با اندازه نسبتاً بزرگ خود در صورت امکان پرواز می کنند.
سؤال دیگری که مطرح می شود جراحی است. به خصوص با بال 2 فوت که شبیه خفاش ها است. با چنین بال های بزرگ ، ما فقط نمی توانیم با بالها روبرو شویم. هاردک در مورد آن گفت.
وقتی نزدیک به زمین هستید ، نمی توانید خیلی زیاد شوید.
اگر شخصی بال داشت ، چگونه پرواز خواهد کرد؟
حبیب پیشنهاد کرد که ما از روشی برای شروع چهار لگد استفاده کنیم. یعنی آغاز پرواز از موقعیتی که هر چهار ارگان روی زمین قرار دارند ، مطابق مقاله ای از حبیب ، که با همکاری دیگران نوشته شده و در PLOS One منتشر شده است ، اولین مهره هایی بودند که بیش از 5 میلیون سال پیش توسعه یافتند. برخی از خفاش ها ، مانند خفاش های خونخوار ، با چهار دست و پا نیز قدم می زنند.
البته مردم در یک ضرر قرار دارند. حیوانات پرنده هزاران سال آناتومی خود را بهینه کرده اند. هاردک در مورد آن گفت.
ما به بسیاری از مسائل تکاملی دیگر که پرندگان طی این سالها به دست آورده اند ، نیاز داریم.
