برخلاف تصور، مردم با صنعتی‌شدن جوامع بیشتر از قبل می‌خوابند

چیزهای زیادی وجود دارد که می گویند سبک زندگی مدرن بر خلاف اجداد ما که در یک دوره فن آوری کمتر پیشرفته زندگی می کردند ، وقت ما را برای خوابیدن ساخته است. تجزیه و تحلیل جدید از 5 مطالعه خواب در جوامع مختلف نشان داده است که افراد در جوامع کوچک و غیر صنعتی در واقع کمتر از مناطق صنعتی می خوابند.

گزارش حاملان ، لیلا ماکینوندانشجوی انسان شناسی تکاملی در دانشگاه تورنتو می سی سینا ، کانادا ، می گوید که یافته ها و داده ها چیز دیگری را نشان می دهد ، برخلاف ادعاهای بسیاری از مردم در کانادا و ایالات متحده ، که می گویند کیفیت خواب آنها بد است.

غالباً فرض بر این است که ظهور فن آوری هایی مانند تلویزیون با صفحه نمایش بزرگ و تلفن های هوشمند باعث کاهش مدت خواب افراد در مقایسه با گذشته می شود. پدیده ای به نام “بی خوابی”. اما بسیاری از مطالعات که در طی چند دهه گذشته در حال بررسی خواب بوده اند ، براساس سؤالات افراد در مورد مدت زمان خواب آنها بوده است که این یک معیار غیرقابل اعتماد است. حتی با تکیه بر این روش ، نتایج متفاوت است و بسیاری از مطالعات تغییر یا حتی افزایش در طول خواب را نشان نمی دهند.

اما از آنجا که تحقیقات فقط در جوامع صنعتی انجام شده است ، این سؤال بدون پاسخ باقی مانده است که آیا مردم قبل از صنعتی شدن خواب طولانی تر دارند. با این حال ، پیشرفت فناوری و حضور مانیتورهای فعالیت مچ دست باعث شده است که مدل های خواب در جوامع غیر صنعتی را مطالعه کند و می تواند به پاسخ به این سوال کمک کند.

برخلاف تخیل ، مطالعات جوامع غیر صنعتی دوره خواب بیشتری را در این جوامع نشان می دهد. به عنوان مثال ، متوسط ​​خواب شبانه بین شکارچیان شکارچیان از 1.5 ساعت برای مردم خورشید ، 1.5 ساعت برای HADA و 1.5 ساعت برای BIACA تشکیل شده است. کوتاهترین میزان گزارش خواب مربوط به جامعه هیمبیا در نامیبیا است که مزارع مهاجر هستند و به طور متوسط ​​1.5 ساعت در شب می خوابند.

مک چان و دیوید سامسونهمکار وی در دانشگاه تورنتو می سی سیگا در مطالعات متعددی در مورد جوامع اتاق خواب شرکت کرده است. آنها عادت های خواب در جوامع صنعتی ، از جمله ایالات متحده ، استرالیا و سریلانکا را برای مطالعه جوامع کوچکتر صنعت از جمله آمازون ، ماداگاسکار و جزیره تانا در اقیانوس آرام مقایسه می کنند.

تجزیه و تحلیل جدید بر اساس سه مطالعه است که اندازه گیری مستقیم خواب در افراد بالای 5 سال و بدون مشکلات جدی در سلامتی را مورد بررسی قرار داده است. اگرچه این مطالعات فقط 4 نفر را شامل می شود ، اما سامسون می گوید که جمع آوری داده ها خسته کننده ترین مورد در حال حاضر است. به طور کلی ، همه این افراد به طور متوسط ​​1.5 ساعت در شب می خوابیدند ، اما متوسط ​​خواب در جوامع غیر صنعتی 1.5 ساعت بود ، در حالی که در جوامع صنعتی 1.5 ساعت گزارش شده است.

نتایج نشان می دهد که افراد در جوامع غیر صنعتی تنها 5 ٪ از خواب خود را در رختخواب گذرانده اند ، در مقایسه با 5 ٪ در جوامع صنعتی. این معیار به عنوان یک عملکرد رویایی شناخته می شود و معیار ارزیابی خواب است.

مک کین و سامسون همچنین با استفاده از معیاری به نام شاخص عملکرد 24th که در آن نتیجه یکی از هماهنگی های کامل را نشان می دهد ، منظم بودن ریتم های روز و روز را ارزیابی کردند. در جوامع غیر صنعتی ، میانگین ارزش این شاخص 0.5 است ، در حالی که در جوامع صنعتی به 4.1 کاهش می یابد.

سامسون مدت زمان خواب و خواب در جوامع صنعتی را به شرایط خواب مطلوب تر نسبت می دهد. وی اظهار داشت که مردم در ایمنی و ایمنی سایتهای خواب خود پیشرفت چشمگیری داشته اند و دیگر نیازی به روبرو شدن با گروه های رقابتی یا شکارچیان در شب ندارند.

یکی از نکات مبهم در این مطالعه این است که می توان نتایج این مطالعات را برای کل جمعیت خلاصه کرد. به منظور بررسی شیوع پدیده اپیدمی ، نمونه ها باید به خوبی توسط کل جمعیت نشان داده شوند. با این حال ، سامسون مطالعه کرده است که آیا افزایش اندازه نمونه می تواند نتایج را تغییر دهد و تیم تحقیق به این نتیجه رسیده است که این عامل تأثیر قابل توجهی در یافته ها نخواهد داشت.

به طور کلی ، بررسی جدید نشان می دهد که برخلاف عقل سلیم ، افراد در جوامع صنعتی نه تنها خواب بیشتری دارند بلکه خواب آنها مؤثرتر است. با این حال ، کاهش قرار گرفتن در معرض محرک ها ، که به حفظ تعادل روز کمک می کند -تا زمان ریتم می تواند بر کیفیت درک شده خواب تأثیر بگذارد. این اکتشافات بر اهمیت نقش محیط و روش زندگی در درک مدل های خواب و سلامت کلی تأکید دارد.