روزنامه جوان که یکی از رسانه های تاثیرگذار کشور است در مطلبی درباره اتفاقات رخ داده در دیدار پرسپولیس و سپاهان و شایعه ممنوعیت ورود مجدد بانوان به ورزشگاه ها در ایران نوشت: رسوایی انفعال این آقایان بابت فرهنگ و روحیه در استادیوم ها منفجر شدند و همه شنیدند، اما مدیران ورزش ایران همچنان فکر می کنند با چند وقت اضافه و تظاهر به دغدغه می توانند فرهنگ و اخلاق را به ورزشگاه بیاورند.
در این میان افرادی هستند که از ابتدا با آن مخالفت کردند و حالا که متوجه عواقب داخلی و خارجی محرومیت زنان از حضور در استادیوم ها نمی شوند، از وجدان خود نفس می کشند و بادی در گلویشان می دمند که «گفتیم اینطور می شویم. این.”
اتفاقی افتاد که نباید می افتاد. توقع نداشتیم زن و مرد در ورزشگاه با هم دعوا کنند و با ادبیات زننده خطاب به هم بکنند اما این اتفاق افتاد اما می توانیم از این چالش جدی فرصتی بسازیم. امروز خیلی راحت می توان جلوی ورود زنان به ورزشگاه را گرفت، اما یادتان باشد که اگر این اتفاق بدی بیفتد، ما بلندگو را گرفته ایم و به تمام دنیا اعلام کرده ایم که با همه ادعاهایی که درباره فرهنگ و تمدن تاریخی خود داریم، فرهنگ نداریم. اخلاقیات چون حتی ما نمی توانیم بر جمعیت کوچکی حکومت کنیم.
در حال حاضر تنها راه حلی که برای ورزشکاران نزدیک به کشور پیش آمده لغو حضور بانوان در برخی رشته های ورزشی تحت فشار هیات تامین استان است که تاییدی بر واقعیت ناکارآمدی آقایان است. و تایید ضرب المثلی که می گوید: “اگر نتوانستید مشکلی را حل کنید، بیانیه مشکل را حذف کنید.”
کاری به تبعات بیرونی و بین المللی عدم حضور بانوان در ورزشگاه ها نداریم که حکایت جداگانه ای دارد اما باید به این نکته مهم توجه کرد که حدود یک سال از حضور بانوان در ورزشگاه ها می گذرد. از آنجایی که جدای از اتفاق بد چهارشنبه شب، خیر، شاهد چیزی نیستیم، اما همه بانوان با امنیت کامل به ورزشگاه آمده اند. اگرچه پیش از این نیز انتشار ویدئوهای قطع شده با حضور یکی دو نفر در این مدت در بازی های مختلف و بیان الفاظ رکیک و ناپسند از زبان آنها مشاهده شده است، اما روندی که به نظر می رسد با هدف ایجاد حضور زنان در استادیوم برای مدت طولانی منفی به نظر می رسند. روندی که اتفاقات چهارشنبه شب گذشته برگ برنده آن بود.
اما این رویداد باید آغاز یک روند جدید باشد. اتفاقی که چهارشنبه شب افتاد همه را ناراحت کرد. تهمت زدن به رفتار و گفتار زننده چیزی نیست که انسان دوست داشته باشد، اما ثابت کرد که ما در کار فرهنگی-اخلاقی چقدر با مشکل مواجه هستیم. خلاصه سال هاست که از فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی می نوشیم اما حالا با یک اتفاق همه چیز زیر سوال رفته است.
پس از آن، ممکن است بدتر اتفاق بیفتد. بعد از جلسات متعدد و بی خاصیت مردان با کت و شلوار، اتفاقی که ثابت می کند قدرت کار فرهنگی و اخلاقی در ورزش را نداریم و حتی نمی توانیم با حضور چند زن در ورزشگاه مقابله کنیم. با کمال تاسف باید این حقیقت را بیان کنیم که شخصی به خود اجازه می دهد در ورزشگاه به زنان توهین کند، موضوع امروز و دیروز نیست و این مشکل از قدیم در ورزشگاه های ایران که پیش از این در اختیار مردان بود وجود داشته است. ، بدون هیچ مشکلی . اما حالا که این توهین در حضور خود زنان انجام شده بود، غوغایی به پا شد. مطمئنا اگر این هوادار ختک و بقیه ختک ها در سال های قبل پاسخگو بودند امروز جرأت نمی کردند که حقشان را بگویند. حال سوال اینجاست که اگر خانم ها در ورزشگاه نباشند محیط ورزشگاه فرهنگی و اخلاقی می شود؟ پاسخ را می توان در صفحات تاریخ فوتبال باشگاهی یافت. “نه”!
با این حال، در تمام این سال‌ها چیزی از کمبودهای مردان کاسته نشده است. مردانی که حتی امروز هم بدون توجه به عواقب بین المللی می توانند ساده ترین راه را برای فرار از مشکل انتخاب کنند.
