همانطور که شکسپیر می گوید ، همه ما در مرحله بزرگ زندگی ورودی و خروج داریم. محققان اکنون نکته دقیقی را در عصر میان دوره ای مشخص کرده اند ، جایی که سلولهای مغزی ما اولین علائم آغاز شیب شیب دار و انحراف ما از زندگی را نشان می دهند.
طبق گفته های Science Alert ، با توجه به نتایج اسکن مغز و آزمایش برای 1.2 نفر ، تمایل به کاهش سلولهای مغزی به طور متوسط در سن 6 سالگی آغاز می شود. در این مرحله ، تخریب سلولی به طور قابل توجهی ظاهر می شود و سپس در شش سالگی به بالاترین سرعت خود می رسد. هنگامی که در سن 9 سالگی ، روند پیری مغز به ثبات نسبی می رسد. محققان دانشگاه استونی بروک ، ایالات متحده ، معتقدند که این اکتشافات می تواند به شناسایی راهکارهای بهبود سلامت مغز در سنین پایین کمک کند.
PNA
پزشک لیلیان واوکا پارودی“درک دقیق زمان و چگونگی روند پیری مغز ما در مداخله شتاب می یابد.” وی گفت: “ما در سنین میانسالی زمان بحرانی را شناسایی کرده ایم که در آن مغز انرژی کاهش یافته را تجربه می کند اما هنوز صدمات جبران ناپذیری متحمل نشده است.” در حقیقت ، این مرحله می تواند به عنوان آستانه آسیب پذیری تلقی شود. “
محققان همچنین یکی از اصلی ترین عوامل در فرآیند زوال عقل را شناسایی می کنند: مقاومت به انسولین نورونها. نتایج نشان می دهد که با افزایش سن تأثیر انسولین بر سلولهای عصبی کاهش می یابد. در نتیجه ، نورون ها گلوکز کمتری را به عنوان انرژی جذب می کنند ، که باعث اختلال در سیگنالینگ مغز می شود.
بیشتر بخوانید
این ایده که متابولیسم بر روند پیری مغز تأثیر می گذارد ، با تجزیه و تحلیل ژنتیکی محققان تأیید می شود. پروتئین گلوکز GLUT4 GLUT4 و پروتئین چربی APOE با علائم کاهش تدریجی عملکرد مغز مطابقت دارد. بر این اساس ، جایگزینی یا ترمیم منابع انرژی نورون ها می تواند به کاهش روند پیری مغز کمک کند و حتی یک روش درمانی جدید برای بیماریهای عصبی فراهم کند. شایان ذکر است که مطالعات قبلی نشان می دهد که پروتئین APOE نیز با بیماری آلزایمر ارتباط محکمی دارد.
“در سنین میانسالی ، نورونها به دلیل کمبود سوخت استرس متابولیکی ایجاد می کنند. آنها تحت فشار هستند اما هنوز بقا دارند. بنابراین ، تحویل منبع سوخت جایگزین در این دوره مهم می تواند به استخراج کار آنها کمک کند. “اما در پیری ، گرسنگی طولانی مدت برای نورونها می تواند باعث ایجاد زنجیره ای از اثرات فیزیولوژیکی شود که باعث می شود مداخله درمانی کمتر مؤثر باشد.”
مقاومت به انسولین نورون ها یکی از عوامل ممکن در روند زوال عقل است
محققان این ایده را آزمایش کرده اند که کاهش انرژی در سلولهای عصبی ، به ویژه به دلیل مقاومت به انسولین ، علت اصلی وخامت مغز است و می تواند با ارائه برخی از منبع جایگزین سوخت (مانند کتون) گروهی از پنج نفر را کند کند. این افراد مکمل های کتون دریافت کرده اند که به نظر می رسد باعث افزایش حساسیت به انسولین به سلولهای مغزی و جلوگیری از آسیب متابولیک می شود.
نتایج نشان می دهد که پس از استفاده از مکمل های کتون ، روند تخریب مغز تلفیق می شود و فوری ترین اثر در گروه سنی 1 تا 5 سال مشاهده می شود. این اکتشافات نشان می دهد که چنین درمانی ممکن است مؤثر باشد ، اما زمان مداخله عامل اصلی موفقیت آن خواهد بود.
وابسته به آنتالمتخصص مغز و اعصاب در دانشگاه استونی بروک و عضو گروه تحقیقاتی می گوید: “این اکتشافات یک تغییر اساسی در نحوه نگاه ما به پیری مغز ایجاد می کند.” “به جای اینکه منتظر علائم شناختی باشیم که ممکن است تا زمانی که آسیب قابل توجه نباشد ، رخ ندهد ، ما احتمالاً خودمان را از طریق نشانگرهای نوومتابولیک در معرض خطر قرار می دهیم و در این دوره زندگی دخالت می کنیم.”
این تحقیق در مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
