اگر زندگی روی زمین از آنتروپوسین یا دوره زمین شناسی تحت تأثیر فعالیتهای انسانی جان سالم به در ببرد ، سرانجام با تهدید دیگری از فضا روبرو خواهد شد و این خورشید حیاتی ما است.
خورشید با گذشت زمان و سن نور بیشتری می یابد. این تغییر به ناچار چرخه کربن حساس زمین را مختل می کند و دی اکسید کربن جوی را کاهش می دهد زیرا گیاهان می میرند.
با توجه به هشدار علمی. ، RG گراهام ، ژئوفیزیک در دانشگاه شیکاگو با کمک همکارانشان نشان می دهد که خوشبختانه کاهش شدید دی اکسید کربن حداقل برای 1.5 میلیارد سال آینده اتفاق نخواهد افتاد. چنین یافتن افق زمانی زندگی زمینی را گسترش می دهد. این زندگی مورد انتظار گیاهان و حیوانات را دو برابر می کند.
کاهش دی اکسید کربن حداقل در 1.5 میلیارد سال آینده اتفاق نخواهد افتاد
نتایج این مطالعه خبر خوبی برای افرادی است که به زندگی فرازمینی امیدوار هستند. از آنجا که نتایج مطالعه به طور قابل توجهی ارزیابی های بدتر از زمانی را که در آن زمین می تواند زیست تخریب فعال را حفظ کند ، گسترش می دهد. به این ترتیب ، ما می توانیم اکتشافات مطالعه سیارات خارج از کشور را خلاصه کنیم.
گراهام و تیمش در مقاله خود می نویسند: نتایج نشان می دهد که ظهور یک زندگی هوشمند می تواند یک روند آسان باشد و بنابراین رایج تر از آن است که برخی از نویسندگان قبلی اظهار داشته باشند. با این حال ، محققان خاطرنشان كردند كه از آنجا كه احتمال برخی از مراحل دشوار زندگی می تواند رخ دهد ، زندگی هوشمند حتی در این شرایط احتمالاً بسیار نادر خواهد بود.
توده طولانی تر امید به زندگی پیچیده و حتی هوشمند فرازمینی را افزایش می دهد. زیرا زمین تنها منبع داده های ما در مورد چنین احتمالات است. در حالی که گرم شدن تدریجی خورشید ممکن است برای کاهش سطح کربن غیرمعمول به نظر برسد ، سرعت آهسته این فرآیندهای زمین شناسی مانند هوازدگی سیلیکات پیشرفت می کند و در نهایت سرنوشت زندگی روی زمین را تشکیل می دهد.
با گذشت زمان ، هوازدگی سنگهای سیلیکات از باد و باران به آنها اجازه می دهد تا دی اکسید کربن را جذب کنند ، که اغلب توسط فرآیندهای زمین شناسی دفن می شود و بعداً از فعالیت های آتشفشانی در جو آزاد می شود و چرخه ژئوشیمیایی کربنات-سیلیلات را تکمیل می کند. این چرخه اصلی کربن معدنی زمین است و دی اکسید کربن جو زمین را برای میلیون ها سال تغییر می دهد.
عکاس: Gretashum / Wikipedia
از آنجا که خورشید در هر میلیارد سال به 2 ٪ سبک تر است ، به تدریج زمین را گرم می کند و باعث تأثیرات جوی بیشتر و جذب بیشتر دی اکسید کربن از جو می شود که این یک خبر بد برای گیاهان و کل زندگی مرتبط با آنها است. محققان توضیح می دهند که این روند استرس زا محیطی برای گیاهان خشک و در نهایت آنها را به انقراض یا کمبود دی اکسید کربن در نقطه جبران کربن یا با گرمای بیش از حد در دماهای بالا سوق می دهد.
اما گراهام و تیمش دریافتند که همانطور که داده های اخیر نشان می دهد ، زیرا جو به دما ، تعامل آب و هوا ، تولید ارگانیک و هوازدگی ضعیف است و باعث آرامش آهسته و حتی موقت دی اکسید کربن و نشت تا 0.5 ٪ ثانیه می شود. این برای میلیارد ها سال دیگر کند شده است.
عکاس: Gretashum / Wikipedia
با این حال ، محققان هشدار می دهند که مدل های آنها تمام متغیرها مانند بازخورد ابر و چرخه آب را در نظر نمی گیرد ، که می تواند نتایج را تغییر دهد. برای محاسبات دقیق تر در آینده و تعیین مقادیر و تأثیر آنها بر امید به زندگی ، مدل سازی پیشرفته تر ، مانند مدل های آب و هوایی جهانی مربوط به مدل های زمین تعاملی با پوشش گیاهی پویا.
گراهام و تیمش در چندین سناریو می دانند که گیاهان C3 ، که بخش بزرگی از پوشش گیاهی زمین و فتوسنتز آنها را نشان می دهند ، قبل از ناپدید شدن گیاهان C4 در شرایط بدتر و گرمایش کمتر موثر هستند. حدود 5 میلیون سال باقی مانده است ، تنها گیاهان C4 مانند نیشکر و ذرت.
کاهش پوشش گیاهی بدون شک عمر حیوانات را کاهش می دهد ، زیرا مواد غذایی کاهش می یابد و اکسیژن به شدت کاهش می یابد. اما برخی از میکروب های بی هوازی می توانند زنده بمانند تا خورشید قدرتمند شود و اقیانوس ها را تبخیر کند. البته ، اگر ما انسانها قبلاً زندگی عظیمی را با تغییرات گسترده آب و هوا نابود کرده ایم.
گراهام و همکارانش می نویسند: “اگر زندگی خارج از زمین باشد ، نتیجه گیری ما را می توان با مشاهدات آینده از علائم بیولوژیکی از بدنهای اضافی بیان کرد.”
تحقیق در مجله علوم سیاره ای ارسال شده
