باتو تابشی – موش‌های گوزن، احتمالاً رایج‌ترین پستاندار در آمریکای شمالی، ارزش‌های خانوادگی بسیار متفاوتی نسبت به بستگان تکامل‌یافته‌شان، موش اولدفیلد دارند.
به گزارش واشنگتن پست، موش های اولفید تک همسر هستند و پدران با گرم نگه داشتن فرزندان خود از آنها مراقبت می کنند و مراقب هستند که خیلی از لانه دور نشوند. اما موش‌های آهو در انتخاب شریک جنسی سبک زندگی آزادتری دارند و داشتن چهار پدر متفاوت برای فرزندان یک مادر غیرعادی نیست. در مورد موش های آهوی پدر نیز باید گفت که کاملاً بی تفاوت هستند و به نظر می رسد هیچ چیز محبت پدرانه را در آنها برانگیزد.
محققان دانشگاه کلمبیا، با مطالعه این دو نوع موش، متوجه تفاوت‌های مهمی شدند: موش‌های اولدفیلد دارای سلول‌های آدرنال هستند که در موش‌های دیگر وجود ندارد. این سلول هورمونی تولید می‌کند که وقتی به هر دو جنس موش آهوی باکره تزریق می‌شود، آنها (حتی نرها) را 17 درصد بیشتر به مراقبت از فرزندان خود و نگه داشتن آنها در نزدیکی لانه تبدیل می‌کند. اما وقتی صحبت از موش های آهوی چندهمسر می شود، این هورمون هیچ تاثیری ندارد.
به گفته آندرس بندیسکی، یکی از نویسندگان این مطالعه که روز چهارشنبه در مجله Nature منتشر شد، این هورمون باعث نمی شود که آنها بخواهند زمان بیشتری را با شریک زندگی خود بگذرانند. بندیسکی و تیمش متوجه شدند که این سلول تازه کشف شده حدود 20000 سال پیش در موش های اولدفیل ظاهر شد، که مانند یک چشم بر هم زدن در مقیاس زمانی تکاملی است.
به عقیده بندیسکی، در حالی که والدین و تک همسری صفات جداگانه و متمایز هستند، اما از نظر بیولوژیکی به هم مرتبط هستند. در واقع رفتار والدین و تمایل به حمایت و مراقبت از فرزندان ممکن است با تک همسری و ایجاد پیوندهای پایدار بین والدین مرتبط باشد. این ارتباط ممکن است به دلیل مزایای تکاملی این رفتارها برای بقا و رشد فرزندان باشد.
طبق گفته بندیسکی، بیشتر پستانداران، حدود 92 درصد، از نظر جنسی بی بند و بار هستند، مانند گوزن ها. وقتی موش های ماده آهو در گرما هستند، گاهی اوقات در یک شب با چندین نر جفت می گیرند و به پدران فرصت می دهند تا تخم های مختلف را بارور کنند. در بیشتر گونه های چندجنسی، نرها در مراقبت از کودکان دخالتی ندارند.
مسئله تک همسری در قلمرو حیوانات همچنان بحث برانگیز است و برخی از دانشمندان بر این باورند که تنها سه تا پنج درصد از پستانداران تک همسر هستند. محققان به دو نوع مختلف از تک‌همسری اشاره می‌کنند: تک‌همسری اجتماعی، که در آن زوج‌ها در طول یک یا چند فصل جفت‌گیری با هم زندگی می‌کنند، و تک‌همسری ژنتیکی، که در آن جفت‌ها منحصراً با یکدیگر جفت می‌شوند.
بندیسکی که حدود 12 سال را صرف مطالعه تفاوت‌های موش‌های اولدفیلد و آهو کرد، سرنخ غیرمنتظره‌ای در آناتومی این دو گونه پیدا کرد. بر اساس نتایج، هر یک از غدد آدرنال در موش های صحرایی اولدفیلد هفت میلی گرم است که چهار برابر سنگین تر از غده آدرنال موش های آهو است.
غدد فوق کلیوی یکی از مهم ترین منابع هورمون های استروئیدی هستند که به عنوان کنترل کننده های مهم رفتار از جمله مراقبت والدین عمل می کنند. این تفاوت ظاهری در اندازه غده فوق کلیوی نشان می دهد که موش های صحرایی اولدفیلد هورمون های استروئیدی بیشتری تولید می کنند.
منبع: فارسی مستقل
