ما در داخل دیسک مسطح هستیم ، بنابراین ترکیب نور همه ستاره ها یک جریان مه آلود به نام یک شیری را ایجاد می کند. اما در آن طرف ستاره هایی که دیده می شود چیست؟ ساختار کلی کهکشان ما چیست و در وسط و آن طرف چیست؟
ما خبرهای خوبی داریم: قبلاً به شما دروغ گفته ایم. البته ما به اندازه کافی دروغ نگفتیم که هیچ اطلاعاتی را پنهان کنیم. اگرچه پودر دیسک نور قابل مشاهده را مسدود می کند ، طول موج های دیگر مانند رادیو و امواج مادون قرمز می تواند نسبتاً بدون مانع عبور کند. بنابراین ، با استفاده از این تلسکوپ های موج دار ، می توانیم خیلی بیشتر ببینیم و یاد بگیریم که فراتر از نظر خودمان است.
به عنوان مثال ، مرکز کهکشان ما با گرد و غبار زیادی پوشانده شده است ، به طوری که از تلسکوپ های نوری قابل مشاهده استفاده می شود ، اما با تلسکوپ های مادون قرمز می توانیم نور ساطع شده توسط اشیاء موجود در آنجا را ببینیم. اخترشناسان توانستند ستاره ها را با چنان صحت ردیابی کنند که حرکات ستاره آنها توده ای غول پیکر را در مرکز کهکشان نشان داد که مادون قرمز یا نور مرئی را گسترش نمی دهد: این جرم چیزی بیش از چهار میلیون کمان نیست.
امواج رادیویی طول موج بالاتری از مادون قرمز دارند و به راحتی می توانند از گرد و غبار عبور کنند. در سال 2 ، اخترشناسان ابر غول پیکر گاز را در فاصله 5 چراغ از زمین از زمین در آن طرف کهکشان ما کشف کردند. مشاهدات زیر در طیف مادون قرمز نشان داده است که این ابر بزرگ از گاز و گرد و غبار تشکیل شده است که در آن ستاره ها به طور فعال شکل می گیرند.
تلسکوپ های سبک Visan نمی توانند به خوبی در طرف دیگر راه شیری مشاهده کنند
اخترشناسان ابری سحابی ماهی اژدها خواندند زیرا شبیه ماهی های گرمسیری است. عرض این سحابی در آسمان به دو درجه یا چهار برابر ظاهر ماه کامل می رسد. با توجه به فاصله نجومی این سحابی ، عرض واقعی این سحابی 5 نور است. شما فقط باید آن را با سحابی یک شکارچی ، یک مهد کودک نسبتاً نزدیک مقایسه کنید ، که تنها چند ده سال نوری است.
اژدها احتمالاً بزرگترین نوع در راه شیری خواهد بود ، که کشف حتی از سایر کهکشان ها را تسهیل می کند ، اما برای تلسکوپ های نوری ما کاملاً نامرئی است. با این حال ، ما می توانیم حتی بهتر عمل کنیم. برخی از این ابرهای گازی ، انتشار دهنده های قدرتمند مایکروویو هستند که طول موج آنها بین امواج مادون قرمز و امواج رادیویی است. فیزیک پشت این تیرها اساساً شبیه لیزرها است ، بنابراین ما آنها را یک میز می نامیم (M آغاز مایکروویو است) و می توان به وضوح در سراسر کهکشان مشاهده کرد. با ترکیب تلسکوپ ها در سراسر جهان ، می توانیم اندازه گیری های بسیار دقیقی از حرکات و فواصل آنها را بدست آوریم.
بیشتر بخوانید:
این ابرها در امتداد جریان های شیردهی کهکشان یا مارپیچ هستند. در حقیقت ، مشاهدات این برنج ثابت کرده است که کهکشان راه شیری ما نمونه ای عالی از کهکشان مارپیچی است. طبق مشاهدات اخترشناسان ، کهکشان ما چهار سلاح بزرگ بزرگ دارد. اما دست پنجم نیز وجود دارد که به اندازه چهار بازوی دیگر نیست. این دست محلی منظومه شمسی ما را نگه می دارد.
سایر اقدامات نجومی مختصات مختصات کهکشانی ما را به طور دقیق مشخص کرده اند: خورشید حدود 6000 سال نوری از مرکز است. کمی کمتر از نیمی از راه شیری ، که 4000 چراغ در یک موقعیت بسیار نزدیک با صفحه میانی راه شیری است.
G1.9+0.3 یکی دیگر از شیء در کل کهکشان است که در مشاهدات “آرایه بسیار بزرگ” ، مجموعه ای از تلسکوپ های رادیویی واقع در بیابان در نیومکزیکو واقع شده است. این توده با ابرنواختر زنده مانده است یا ستاره های گسترش گاز منفجر می شود. نور این انفجار فقط حدود یک قرن پیش بیش از یک قرن پیش به زمین رسیده و آن را به معروف ترین ابرنواختر در کهکشان ما تبدیل کرده است ، اما گرد و غبار متوسط آن را به حدی کاهش می دهد که در نور قابل مشاهده قابل مشاهده نیست. تخمین زده می شود که موقعیت آن در بیش از 5 چراغ از زمین است و بنابراین به سختی در کهکشان قرار دارد.
پرتوهای X می توانند به گرد و غبار کهکشانی ما نفوذ کنند. در سال چهارم ، موج عظیمی از این نوع نور تحت تأثیر یک آهنربا قرار گرفت. ستاره نوترون بسیار شدید با بار مغناطیسی به نام SGR 1806-20. این انفجار به حدی قوی بود که بر ماهواره هایی که برای اندازه گیری آسمان x -ray طراحی شده بودند ، تأثیر می گذارد و اثر فیزیکی بر روی زمین دارد. آهنربا از 6000 تا 6000 چراغ از زمین بود و بدیهی است که از طریق راه شیری است.
آهن ربا نسبتاً نادر است و فقط تعداد معدودی از کهکشان ها شناخته شده اند که همه آنها در مرکز کهکشان ما هستند ، به استثنای SGR 1806-20. آنها احتمالاً بیشتر از طرف مقابل هستند.
واضح است که نیمی از پنهان کهکشان ما ارزش کاوش دارد. حجم فضای محلی ما پر از اشیاء باورنکردنی مانند ستاره های قدرتمند گرگ است که امواج گرد و غبار را منفجر می کنند. چه گنجینه های دیگری را باید در طرف دیگر یافت؟ تا زمانی که نتوانیم مناطق دور از راه شیری را کشف کنیم ، سرشماری کهکشانی ما در بهترین حالت نیمی است.
