دونالد ترامپ چگونه می‌تواند ناسا را تغییر دهد؟

در حالی که دولت جدید ترامپ کاخ سفید را در دست می گیرد، گمانه زنی های داغ در مورد چگونگی تغییر جهت و اولویت های ناسا و اصلاحات گسترده تر در سیاست فضایی به طور کلی وجود دارد. تغییرات سریع و عمیق می تواند بر تعدادی از حوزه ها در فضا تأثیر بگذارد، از جمله آینده برنامه آرتمیس ناسا، لغو پروژه های گران قیمت دولتی، حمایت بیشتر از بخش خصوصی و کار خود ناسا.

در ماه‌ها و سال‌های آینده، مبارزه بر سر جهت‌گیری و دامنه برنامه‌های مختلف در ناسا و سایر سازمان‌های دولتی ادامه خواهد یافت، زیرا جناح‌هایی که به دنبال کاهش بودجه یا افزایش هزینه‌ها در حوزه‌های کلیدی هستند، با هم درگیر خواهند شد. در زیر به برخی از مهم‌ترین حوزه‌هایی اشاره می‌کنیم که احتمالاً در دولت جدید ایالات متحده شاهد تغییرات مهمی خواهند بود.

یکی از موضوعات مهمی که می تواند تاثیر زیادی بر تغییر مسیر ناسا، روابط ایالات متحده با شرکای فضایی بین المللی خود و عرصه ژئوپلیتیک داشته باشد، آینده برنامه آرتمیس است. برنامه آرتمیس، که در دوره اول ترامپ برای بازگرداندن مردان به ماه ایجاد شد و تا دوران ریاست جمهوری بایدن ادامه یافت، چندین سال از برنامه عقب مانده است و به دلیل تأخیرها و مسائل فنی تحت نظارت و بررسی شدید قرار دارد.

ایلان ماسک، بنیانگذار و مدیر عامل اسپیس ایکس، که نقش بسیار فعالی در کمپین ترامپ ایفا کرد و یکی از مدیران “وزارت بهره وری” دولت جدید، 3 ژانویه است. X در شبکه اجتماعی گفتما مستقیماً به مریخ می رویم. ماه حواسش را پرت می کند.»

اگرچه تأثیر ظاهری ماسک را می توان به عنوان تغییرات احتمالی در برنامه آرتمیس تفسیر کرد، تغییر و بازتعریف مسیر ناسا چندان آسان نخواهد بود. چرا که کنگره آمریکا نقش بزرگی در هر نوع تحول ایفا می کند. مارسیا اسمیت، بنیانگذار و سردبیر SpacePolicyOnline Space.com گفت: «دولت جدید ترامپ ممکن است سعی کند از سفر به ماه صرف نظر کند و مستقیماً به مریخ برود. اما من انتظار دارم، مانند اوباما در سال 2010، با واکنش شدید کنگره مواجه شود. کنگره یک برنامه ماه به مریخ می خواهد، نه فقط یکی یا دیگری.

رها کردن ماه به عنوان یک هدف، پیامدهای ژئوپلیتیکی نیز خواهد داشت. زیرا چین به عنوان رقیب ایالات متحده و متحدانش در حال پیشبرد برنامه قمری خود است و با همکاری روسیه و سایر کشورهای متحد قصد دارد پایگاهی به نام ایستگاه بین المللی تحقیقات قمری (ILRS) در ماه بسازد. دهه آینده

با این حال، برخی از جنبه های برنامه آرتمیس، مانند ایستگاه قمری Gateway، یک سکوی مداری برای انتقال فضانوردان از مدار ماه به سطح ماه، احتمالاً توسط دولت ترامپ به دلیل هزینه های بالا و تاخیرهای طولانی مورد انتقاد قرار می گیرد. اگر دولت جدید ناسا تصمیم به ایجاد هرگونه تغییری در برنامه Gateway داشته باشد، ممکن است پیامدهایی برای شرکای بین‌المللی ناسا مانند آژانس فضایی اروپا، آژانس فضایی کانادا و آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن که در حال حاضر روی سخت‌افزار مدارگرد ماه کار می‌کنند، داشته باشد. . .

اینکه آیا Gateway بخشی از برنامه آرتمیس باقی خواهد ماند یا اینکه تمام یا بخشی از ساخت آن به بخش خصوصی واگذار خواهد شد، سوالاتی هستند که هنوز پاسخ قطعی ندارند.

سوال مبهم دیگر آینده سیستم پرتاب فضایی (SLS)، وسیله نقلیه پرتاب یکبار مصرف ناسا برای ماموریت های سرنشین دار برنامه آرتمیس است. ایلان ماسک قبلا نظر خود را در مورد آرتمیس و این برنامه بیان کرده است بسیار بی اثر توصیف شد. در نتیجه، می توان انتظار داشت که بخش بهره وری زیر نظر ماسک به ناسا توصیه کند که از Starship به جای سیستم پرتاب فضایی و فضاپیمای ادراری به عنوان جایگزینی کاملا قابل استفاده مجدد و بسیار ارزان تر استفاده کند.

با این حال، لغو سیستم پرتاب فضایی، که به دلیل هزینه های ناپایدار، تاخیرهای متعدد و کنترل کیفیت ضعیف توسط بوئینگ، پیمانکار اصلی پروژه مورد انتقاد قرار گرفته است، احتمالا با مخالفت شدید کنگره مواجه خواهد شد. به گفته اسمیت، دولت جدید ممکن است تلاش کند پروژه پرهزینه سیستم پرتاب فضایی را لغو کند. اما SLS که طرح آن در لایحه مجوز ناسا در سال 2010 پیشنهاد شد، از حمایت قوی در کنگره آمریکا برخوردار است.

در هفت دهه گذشته از زمان تأسیس ناسا، فضا تا حد زیادی یک موضوع غیر حزبی در آمریکا بوده است. اما دخالت عمیق ماسک در سیاست فضایی این کشور می تواند به طور قابل توجهی وضعیت را تغییر دهد. بسیاری از سیاستمداران در حزب دمکرات اکنون نظر منفی نسبت به ماسک دارند و در نتیجه ممکن است با هرگونه تغییر به نفع او مخالفت کنند.

حتی اگر سیستم پرتاب فضایی حفظ شود، برخی از جنبه‌های آن، مانند توسعه نسخه بزرگتر و قدرتمندتر موشک به نام Block 1B، ممکن است از بین برود. در آن صورت، می‌توانیم استارشیپ یا سایر موشک‌های خصوصی را ببینیم که فضانوردان را در مأموریت‌های آرتمیس 4 پرتاب می‌کنند.

دونالد ترامپ، کارآفرین میلیاردر، جرد آیزاکمن را به عنوان مدیر ناسا انتخاب کرد. ایزاکمن سابقه شرکت در دو پرواز فضایی خصوصی با موشک فالکون 9 و فضاپیمای اسپیس ایکس دراگون را دارد و مسئولیت سازماندهی، تامین مالی و فرماندهی هر دو ماموریت را بر عهده داشت.

آیزاکمن باید رسماً برای این پست نامزد شود و سپس توسط سنای ایالات متحده تأیید شود تا رئیس ناسا شود. اسمیت قبلا گزارش داده بود که جمهوری خواهان از نامزدی ایزاکمن حمایت کردند. اما حمایت آنها بدون انتقاد از کمک های مالی ایزاکمن به نامزدهای دموکرات صورت نگرفت.

در حال حاضر، ناسا در بازگرداندن نمونه هایی از سنگ و خاک مریخ به زمین با مشکلاتی مواجه شده است. نمونه‌های جمع‌آوری‌شده توسط مریخ‌نورد Perseverance در اصل برنامه‌ریزی شده بود که در اوایل دهه 2030 توسط یک سری فضاپیماهای دیگر به زمین بازگردانده شوند. اما بررسی ها نشان می دهد که این برنامه هزینه های هنگفتی دارد و با تاخیرهای قابل توجهی مواجه است. بنابراین چین احتمالاً اولین کشوری خواهد بود که نمونه هایی از سیاره سرخ می آورد و ناسا را ​​ترک می کند.

در آخرین روزهای کار، مقامات ناسا در دولت بایدن دو پیشنهاد جایگزین ارائه کردند و تصمیم نهایی را به مقامات بعدی واگذار کردند. این احتمال وجود دارد که موشک استارشیپ به نوعی در برنامه «بازگشت نمونه مریخ» قرار گیرد. اسپیس ایکس که در میان 7 شرکتی بود که برای این ماموریت به ناسا پیشنهاد داده بود، اکنون با استفاده از Starship گزینه ساده تری را پیشنهاد کرده است.

یک احتمال بسیار خوش بینانه تر این است که اگر ماسک و ترامپ اصرار داشته باشند که انسان ها را در اسرع وقت به مریخ بفرستند، دیگر منطقی نخواهد بود که ناسا میلیاردها دلار برای ساخت فضاپیمای روباتیک برای بازگرداندن چند گرم نمونه هزینه کند. فضانوردان می توانند چندین کیلوگرم خاک و سنگ ارزشمند را از سیاره سرخ با سفینه به زمین بیاورند.