یک تصادف فضایی به یکی از شگفت انگیزترین تصاویری که تاکنون توسط وب سایت جیمز جیمز ناسا ساخته شده است ، منجر شده است.
یک تصویر جدید و قابل توجه از تلسکوپ فضایی جیمز وب یک رویداد فضایی را در بهترین زمان ممکن ثبت کرده است.
یک تصادف فضایی به یکی از شگفت انگیزترین تصاویری که تاکنون توسط وب سایت جیمز جیمز ناسا ساخته شده است ، منجر شده است.
عزیمت قابل توجه یک ستاره تازه متولد شده ، معروف به Herbig-Haro 49/50 (Herbig-Haro 49/50) ، کاملاً با یک کهکشان مارپیچی تراز شده است و یک صحنه آسمانی فریبنده ایجاد می کند.
بدنهای Herbig Haru ابرهای روشن از گاز و گرد و غبار هستند که توسط ستاره های تازه متولد شده یا پیش از ستاره ها تشکیل می شوند. آنها زمانی تشکیل می شوند که ذرات باردار که توسط ستاره های جوان با سرعت زیاد پرتاب می شوند ، به مواد اطراف برخورد می کنند و باعث ایجاد براق و همیشه جایگزینی مدل ها در آسمان می شوند.
Herbig-Harrow 49/50 یکی از نزدیکترین مهدکودک ستاره به زمین است و به زیبایی های طوفانی ستاره ها نگاه می کند. این ابر عظیم گاز و گرد و غبار پر از ستاره های تازه متولد شده مانند خورشید است که احتمالاً شبیه به محیطی است که منظومه شمسی خود را تولید می کند.
این سایت ها برای اولین بار در سال 2006 توسط تلسکوپ فضایی ناسا اسپیتزر ، که اکنون بازنشسته شده است ، مشاهده شد. مشاهدات گذشته نشان می دهد که خروجی HH 49/50 با سرعت فوق العاده 100 تا 300 کیلومتر در ثانیه از زمین فاصله دارد.
دانشمندان گمان می کنند که منبع منبع Herbig-Taharo 49/50 از قبل از قبل 110 IRS4 از قبل ارسال شده است ، که حدود 1.5 سال نوری است.
طبق استانداردهای فضایی ، CED 110 IRS4 کاملاً جوان است و تنها چند ده هزار تا یک میلیون سال است و هنوز در حال رشد است و مواد را از قرص خارج می کند.
به عنوان بخشی از این فرآیند ، برخی از گازها در امتداد خطوط میدان مغناطیسی قبل از آن جریان دارند و به عنوان چشمه های بالایی دور ریخته می شوند. این چشمه ها به ابرهای گاز و گرد و غبار اطراف برخورد کرده و اشیاء Harbig-Taaro را ایجاد می کنند که امواج شوک تکان دهنده ای هستند که محل برخورد در خروجی را با محیط اطراف تعیین می کنند.
Herbig-Harrow 49/50 به دلیل شکل دراماتیک و دوار خود “گردباد کیهانی” نامیده می شود. تصاویر تلسکوپ اسپیتزر به اندازه کافی واضح نبود که شیء مبهم را در بالا تشخیص دهد ، اما تصاویر وب جیمز آشکار بود.
اخترشناسان از ابزار Nircam و ابزار مادون قرمز MIRI ، مولکول های هیدروژن براق و مونوکسید کربن (نشان داده شده در رنگ های نارنجی و قرمز) استفاده کردند که در نزدیکی چشمه های قدرتمند ستاره تازه متولد شده در نزدیکی و انرژی گرم می شوند. این مولکول ها به همراه گرد و غبار پر انرژی ، فرآیندهای پیچیده و پویا را که محیط ستاره را تشکیل می دهند ، روشن می کنند.
تصاویر دقیق جیمز وب از Herbig-Harrow 49/50 قوس های گاز روشن را نشان می دهد که به اخترشناسان کمک می کند تا مسیر چشمه را به سمت منبع CED 110 IRS4 ردیابی کنند.
