یک دهه پیش یک هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ که بیشتر عمر خود را صرف جابجایی مسافران در سرتاسر جهان کرده بود، به عنوان بخشی از یک آزمایش علمی بزرگ، توسط خدمه بایگانی در صحرای مکزیک سقوط کرد.
قرار بود این آزمایش را در ایالات متحده انجام دهند، اما به دلیل خطرات احتمالی اجازه این کار به آنها داده نشد. این آزمایش در سال ۲۰۱۲ انجام شد، و از آنجایی که فناوری هدایت از راه دور پرواز ، در آن زمان جدید بود، مقامات ایالات متحده ، با توجه به خطرات موجود، اجازه این کار را ندادند.
امتناع ایالات متحده از انجام آزمایش در خاک این کشور، این فرصت را در اختیار مکزیک قرار داد تا بخشی از این آزمایش تاریخی شود. آزمایشی که به تیمی از کارشناسان بین‌المللی کمک می‌کرد تا در مورد مسائلی در مورد تاثیر سقوط بر کابین هواپیما و سرنشینان مطالعه کنند.
مقامات مکزیکی پس از اینکه برای بیشتر بخش‌های آزمایش، خلبانان را ملزم به پرواز بر فراز مناطق پر جمعیت کردند، تاییدیه را صادر کردند. این بوئینگ ۷۲۷ در صبح روز ۲۷ آوریل ۲۰۱۲، با خدمه‌ای متشکل از دو خلبان و یک مهندس پرواز، و همچنین کابینی پر از تجهیزات آزمایشات علمی، آدمک‌هایی برای تست سقوط، و تعداد زیادی دوربین برای ثبت تمام جزئیات این رویداد به پرواز درآمد.
خلبانان، هواپیما را به سمت بخش خالی از سکنه صحرای سونوران هدایت کرده و خدمه یکی پس از دیگری با چتر نجات از هواپیما خارج شدند. چیپ شنل، کهنه سرباز نیروی دریایی و خلبان خطوط هوایی آمریکن ایرلاینز، از داخل هواپیمایی که به دنبال این بوئینگ در حال حرکت بود، شروع به کنترل از راه دور این هواپیما کرد، تا اینکه این بوئینگ ۷۲۷ با سرعت ۲۲۵ کیلومتر در ساعت به زمین سقوط کرد.
