“tabnak با شما” – یک تراموا اسب نخستین وسیله حمل و نقل عمومی بود که به دادستان های آگاه تهرانیه بدون حمل و نقل شخصی رسید که وی به جای یک پا از محله به محله برد.
در مورد حمل و نقل عمومی پایتخت ها ، همه ذهن ها به مترو ، اتوبوس و تاکسی یا سرانجام مادربزرگ ها و مادربزرگ ها می روند و این ماشین را در خط تهران به یاد می آورند یا اجساد قدیمی تهران را به یاد می آورند.
اما در ضمن ، یک وسیله نقلیه عمومی دیگر وجود دارد که به نظر می رسد فراموش شده است. خودرویی که سالها فناوری یا حتی شرکتهای تابعه را کشته و دود و دم زیادی داشته است. دستگاهی به نام مینی بوس! در اینجا ما کمی با مینی بوس های قدیمی و جدید تهران به یاد می آوریم و به تصاویر آن نگاه می کنیم.
از تراموا تا اتوبوس
یک تراموا اسب نخستین وسیله حمل و نقل عمومی بود که به دادستان های آگاه تهرانیه بدون حمل و نقل شخصی رسید که وی به جای یک پا از محله به محله برد. در دوره اول پهلوی ، فتح تراموا نیز خوانده شد و اتوبوس ها به سرعت جایگزین شدند و برای آنها در 5 آوریل ، شرکتی به نام شرکت اتوبوس تهران و پوربس به عنوان 2 ٪ از سهام شرکت به شهرداری تهران و بقیه صاحبان شرکت های خصوصی ایجاد شد. اما این سؤال چنان توسط تهران اذیت شد که این شرکت مجرد ترجیح می داد وانت را در برخی از خطوط خود بکشد.
چرا یک ون
در خانه یا خارج از کشور اتوبوس های شهر مشکل بزرگی داشتند: پر کردن مسافر! حتی در برخی از اسناد باقی مانده از گذشته ، نوشته شده است که مسافران گاهی اوقات چند روز برای سفر از تهران به دیگری می مانند. از نظر سفرهای بین شهری ، البته مشکل کمتر بود ، اما برخی از خطوط تهران کم بود و اتوبوس های خانگی تا زمان پر شدن پر نبودند. به طور خلاصه ، شرکت اتوبوس ظرفیت کمتری از مسافران را آغاز می کند. مینی بوس ها همچنین اتومبیل هایی بودند که بیشتر از تاکسی ها و وانت ها و کمتر از اتوبوس ها بودند و برای زمان کمتری خلاصه می شدند و مسافران خود را زودتر از اتوبوس به مقصد می رساندند.
مینی بوس های سرزمین مادری
کارخانه ملی صنعتی ایران ، که اکنون با نام شرکت هاودو ایران شناخته می شود ، بزرگترین کارخانه اتومبیل در ایران بود که از پایان سال آغاز شد. این شرکت اولین اتومبیل های عمومی خود را از جمله مینی بوس بنز 2 تولید می کند.
قشر متوسط
طبقه متوسط یکی از پرهای قرص ون بود. از آنجا که استخدام این وسیله نقلیه کمی بیشتر و بسیار گرانتر از تاکسی بود. تفاوت دیگری بین اتوبوس و ون وجود داشت. جمعیت زیادی در حال مسافرت با اتوبوس ها بودند ، اما مسافرانی که در وانت ایستاده بودند کمتر بودند. البته در برخی از مدلهای ون ، مانند مینی بوس بنز ، به دلیل سقف کوتاه ، مسافران ایستاده باید زیر آن باشند!
مینی بوس امروز
بر خلاف اتوبوس هایی که موتور آنها در پشت ماشین ساخته شده بود ، نیروی محرک ون در مقابل ماشین بود. حتی با وجود برخی از مدل ها ، موتور زیر پای راننده و مسافر جلو بود که اگر ون کمی فرسوده بود ، سر و صدا را منتقل می کرد و گاهی اوقات در کابین مسافر دود می کرد. آلودگی هوای تهران مشکل دیگری بود که کارکنان تصمیم گرفتند در دهه 1980 وانت را از این شهر جمع کنند. البته مینی بوس های جدید چندین سال است که به خطوط برخی محلات باز می گردند. وسیله نقلیه عمومی همچنین خدمات برخی از مدارس و دفاتر است. برخی از انواع وانت ها همچنین برای خدمت به جانبازان دارای معلولیت و افتخار مجهز هستند.
