فاجعه امنیتی آمریکا در سیگنال؛ وقتی مهمان ناخوانده وارد گروه جنگ می‌شود

طبق پیام طولانی به هگست ، اولین انفجارها در یمن دو ساعت بعد ظاهر شد. بنابراین ، گلدبرگ منتظر یک سوپر مارکت در اتومبیل خود در اتومبیل خود بود و فکر کرد که اگر گپ در سیگنال واقعی باشد ، اهداف هوتیس به زودی بمباران می شود.

هنگامی که گلدبرگ حدود ساعت 9:50 به شبکه X -social رفت و به دنبال کلمه یمن بود ، فهمید که انفجارها در آن لحظه در سانا شنیده می شود.

گلدبرگ دوباره به گروه سیگنال بازگشت. ساعت 4:50 بعد از ظهر ، مایکل والتز پیامی را به این گروه ارسال کرد که گلدبرگ به طور مستقیم نقل نکرد و گفت که والتز این عملیات را “چیز باورنکردنی” توصیف کرد و سایر اعضا با همان موضوع پیام می فرستند.

هنگامی که نوبت به ارزیابی خسارت و توانایی کشتن یک شخص خاص رسید ، گلدبرگ تقریباً اطمینان داشت که گروه سیگنال واقعی است.

گلدبرگ این گروه را با درک حقیقت که تا چند ساعت پیش غیرممکن به نظر می رسید ، ترک کرد. او می دانست که این عمل یک دکوراتور اتوماتیک را به خالق گروه مایکل والتز ارسال می کند. با این حال ، هیچ کس متوجه حضور وی در گفتگو نشده بود و هیچ سوالی در مورد دلیل عزیمت وی ​​یا مهمتر از همه “JG” مطرح نشده است.

گلدبرگ صبح صبح یک ایمیل و پیام را به والتز ، هگست ، جان رتکلیف و سایر کارمندان ارسال کرد و پرسید:

• آیا Houthi PC کوچک گروه یک گروه چت واقعی در سیگنال است؟
• آیا آنها می دانستند که گلدبرگ در این گروه است؟
• آیا در این گروه تصادفی اضافه شده است یا عمداً دعوت شده است؟
• اگر عمدی نبود ، آنها فکر می کردند که این است؟
• هیچ یک از اعضا هنگام اضافه شدن به هویت وی توجه نکردند؟ یا چه زمانی گروه را ترک کردید؟
• مقامات ارشد دولت ترامپ معمولاً از سیگنال برای بحث های حساس استفاده می کنند؟
• آیا آنها فکر می کنند که استفاده از چنین کانال می تواند زندگی کارمندان ما را به خطر بیندازد؟

دو ساعت بعد ، برایان هیوزسخنگوی شورای امنیت ملی به سؤالات گلدبرگ پاسخ داد و اصالت گروه سیگنالینگ را تأیید کرد.

هیوز نوشت:

به نظر می رسد این یک زنجیره واقعی از پیام ها است و ما در حال بررسی نحوه اضافه شدن این گروه به گروه هستیم. این گفتگو بیانگر هماهنگی عمیق و دقیق سیاست بین مقامات ارشد است. موفقیت مداوم این عملیات علیه هوتیس نشان می دهد که هیچ تهدیدی برای نیروهای ملی یا امنیت وجود ندارد.

ویلیام مارتینسخنگوی زهره همچنین گفت که علی رغم این تصور که پیام های اعلام شده ، معاون رئیس جمهور کاملاً با رئیس جمهور هماهنگ است و زهره قاطعانه از سیاست خارجی دولت حمایت می کند.

گلدبرگ در مقاله خود نوشت که او چنین اطلاعات امنیتی را در زندگی خود مشاهده نکرده است.

به گفته گلدبرگ ، استفاده از سیگنال توسط مقامات امنیت ملی ایالات متحده برای هماهنگی تدارکات و تدارکات غیر معمول نیست ، اما این برنامه معمولاً برای بحث های محرمانه و جزئیات مربوط به عملیات نظامی استفاده نمی شود.

و البته ، او هرگز از روزنامه نگار دعوت شده به چنین بحثی نشنیده بود.

به گفته چندین وکیل امنیت ملی (که با آنها آتلانتیک در مورد “سناریوی فرضی” صحبت کرده است) ، والتز احتمالاً با سازماندهی یک عملیات امنیت ملی از طریق سیگنال ، چندین مقاله از “قانون جاسوسی” را نقض کرده است. این قانون شامل مقررات دقیق در مورد مدیریت اطلاعات دفاعی است.

وکلا می گویند:

• هیچ کارمند آمریکایی نباید برای چنین بحث هایی یک گروه سیگنال ایجاد کند.
• اطلاعات مرتبط با عملیات فعال احتمالاً توسط “اطلاعات دفاع ملی” در این قانون تعیین می شود.
• سیگنال برنامه برای تبادل اطلاعات طبقه بندی شده تأیید نمی شود.
• دولت سیستم های خاص خود را برای این کار دارد.
• بحث در مورد فعالیت های نظامی باید در “امکانات اطلاعات حساس” (SCIF) انجام شود (بیشتر کارمندان کابینه SCIF خود را در خانه دارند).
• مقامات باید فقط از تجهیزات تأیید شده توسط دولت برای چنین ارتباطی استفاده کنند.

معمولاً استفاده از تلفن های همراه در SCIF مجاز نیست ، نشان می دهد که این کارمندان احتمالاً هنگام ارسال اطلاعات به گروه سیگنال در مکانهای عمومی هستند. اگر تلفن آنها از بین رفته یا به سرقت رفته باشد ، خطر امنیت ملی بسیار شدید خواهد بود.

به گفته گلدبرگ ، پیت هاگست ، جان رتکلیف و سایر مقامات کابینه احتمالاً قدرت از بین بردن طبقه بندی این اطلاعات را دارند. برخی از وکلای امنیت ملی همچنین اظهار داشته اند که مقامات سیگنال ممکن است ادعا کنند که آنها اطلاعات مشترک را طبقه بندی کرده اند.

اما برای وکلا ، این استدلال قانع کننده نیست ، زیرا سیگنال پلتفرم برای تبادل اطلاعات حساس تأیید نمی شود ، حتی اگر این اطلاعات چاپ “فوق العاده” را نداشته باشد.

مشکل دیگر این بود که والتز برخی از گزارشات مربوط به گروه سیگنال را در یک هفته یا چهار هفته ناپدید کرده بود.

به گفته کارشناسان مصاحبه شده توسط آتلانتیک ، استفاده از فرستاده ها به عنوان سیگنال پرونده های رسمی برای همه کارمندان دولت ممنوع است ، مگر اینکه پیام ها بلافاصله به یک حساب رسمی دولتی ارسال شوند. نقض عمدی این مقررات ممکن است اساس اقدامات انضباطی باشد. علاوه بر این ، سازمان هایی مانند وزارت دفاع ، ارسال ارتباطات الکترونیکی حاوی اطلاعات طبقه بندی شده را فقط به شبکه های دولتی طبقه بندی شده یا پروتکل های رمزگذاری تأیید شده توسط دولت محدود می کنند.

چندین مقام آمریکایی به آتلانتیک گفته اند که از سیگنال برای تبادل اطلاعات غیر طبیعی و مشکلات روزانه ، به ویژه در سفرهای خارجی استفاده می کنند ، جایی که دسترسی به سیستم های دولت ایالات متحده محدود است.

اما همه آنها اصرار داشتند که آنها هرگز اطلاعات طبقه بندی شده یا حساس را به برنامه ارسال نکرده اند ، زیرا امکان هک کردن تلفن های خود از خدمات اطلاعاتی خارجی وجود دارد. جالب اینجاست که دونالد ترامپ بارها و بارها از هیلاری کلینتون خواستار بسته شدن ، هم در زمان نامزدی و هم رئیس جمهور خود ، فقط به این دلیل است که او از یک سرور ایمیل خصوصی برای مسائل مربوط به دولت در وزارت امور خارجه خود استفاده می کند.

این دقیقاً “افشای اطلاعات” است. حتی اگر غیر ارادی بود و حتی اگر دریافت کننده اطلاعات قبل از حمله به ایالات متحده در یمن باشد ، به صحت اطلاعات فاش شده اطمینان ندارد.

وقتی روز دوشنبه از ترامپ درباره داستان سیگنال سؤال کردند ، وی پاسخ داد:

“من هیچ اطلاعاتی در مورد آن ندارم. شما اولین کسی هستید که این را به من بگویید. من طرفدار مجله آتلانتیک نیستم. به نظر من ، این مجله ورشکسته می شود. فکر نمی کنم این یک مجله مهم باشد.”

پاسخ هگست به پیام های سیگنال این بود: “هیچ کس پیام برنامه های نظامی را رد و بدل نکرد و این تنها چیزی است که می توانم بگویم.”

وی در پاسخ به این مصاحبه در پاسخ به این مصاحبه ، پاسخ داد: “من واقعاً هیچ ایده ای ندارم. من شگفت آور است که من این است که هیچ یک از این گروه نمی پرسند JG کیست؟

گلدبرگ در پاسخ به این سؤال كه آیا دولت ترامپ نگران نوشتن گزارش است ، پاسخ داد: “گلدبرگ گفت:”

“نگرانی در مورد تهدیدها یا انتقام جویی وظیفه من نیست. ما فقط باید به سر کار بیاییم و هر کاری که می توانیم انجام دهیم. متأسفانه در جامعه امروز ، در روزنامه نگاری شرکت ها ، شرکت های حقوقی و بسیاری از صنایع دیگر ، ما بیش از حد مطیع من هستیم. تمام کاری که می توانیم انجام دهیم این است که کار را انجام دهیم.”