آنوسمی یا از دست دادن بویایی در چند سال گذشته به لطف شیوع بیماری همه گیر کووید، به یک اصطلاح آشناتر تبدیل شده است. محققان قرن‌ها بر روی آنوسمی مطالعه کرده‌اند و دریافته‌اند که کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد و می‌تواند با افسردگی، مرگ و میر زودرس و سایر پیامدهای جدی سلامت مرتبط باشد. اکنون، تحقیقات جدید به تمایز دیگری بین حس بویایی افراد و فواید آن حس می‌پردازد.
بر اساس گزارش ساینتیفیک امریکنافراد مبتلا به آنوسمی مادرزادی، به این معنی که بدون حس بویایی به دنیا آمده اند، ممکن است متفاوت از افراد دیگر تنفس کنند. محققان در مطالعه ای که روز سه شنبه منتشر شد ارتباطات طبیعت منتشر شده، استدلال می کنند که تفاوت های تنفسی در افراد مبتلا به آنوسمی مادرزادی ممکن است منعکس کننده پیامدهای سلامت منفی مرتبط با آنوسمی باشد.
ایده ارتباط بین نفس و بو کاملاً جدید نیست. زارا پاتلمتخصص گوش و حلق و بینی در دانشگاه استنفورد، که در این مطالعه شرکت نداشت، می گوید که مردم به طور مداوم از محیط خود برای یافتن بوها نمونه برداری می کنند. انسان ها به طور طبیعی به نشانه های محیطی مانند بوها برای انطباق و واکنش به محیط اطراف خود و تعامل با دیگران متکی هستند. تحقیقات در مورد رابطه بین حس بویایی و الگوهای تنفسی ما اغلب بر روی مدل های حیوانی یا انسان هایی متمرکز می شود که حس بویایی خود را به دلیل عفونت یا سایر دلایل رایج از دست داده اند. با این حال، طبق مقاله جدید، آنوسمی مادرزادی به تنهایی حدود چهار درصد موارد را تشکیل می دهد.
افراد مبتلا به آنوسمی مادرزادی ممکن است متفاوت از افراد دارای حس بویایی تنفس کنند
والنتینا پارما” [این مطالعه] این یک مسیر فیزیکی و تعریف شده را ترسیم می کند که قبلاً برای انسان ناشناخته بود.”
در مطالعه جدید، محققان 21 شرکت‌کننده مبتلا به آنوسمی مادرزادی و 31 شرکت‌کننده با حس بویایی طبیعی را انتخاب کردند تا بررسی کنند که چگونه تنفس در افرادی که بدون حس بویایی متولد می‌شوند، متفاوت است. آزمودنی ها از یک دستگاه پوشیدنی مخصوص برای اندازه گیری مداوم جریان هوای بینی به مدت 24 ساعت استفاده می کردند. لو گورودسکیاین محقق ارشد تاکید کرد: پس از چند دقیقه استفاده از دستگاه، افراد آنقدر به آن عادت می کنند و مانند همیشه رفتار می کنند که با نشستن در آزمایشگاه با آگاهی کامل از شرایط بسیار متفاوت است.
مهم است که شرکت کنندگان در مطالعات تحقیقاتی به طور طبیعی رفتار کنند، زیرا این امر کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که نتایج به طور دقیق شرایط دنیای واقعی را منعکس می کند. وقتی افراد می دانند که تحت مشاهده هستند، مثلاً در یک محیط آزمایشگاهی، ممکن است رفتار خود را آگاهانه یا ناخودآگاه تغییر دهند، که می تواند منجر به داده های نادرست و نادرست شود.
محققان سپس داده ها را در یک دوره 24 ساعته تجزیه و تحلیل کردند تا ببینند چگونه تنفس بین دو گروه از افراد بیمار و سالم متفاوت است. محققان نوشتند در حالی که هر دو گروه با سرعت کلی یکسانی نفس می‌کشیدند، الگوهای تنفسی در گروه آنوسمی به شدت تغییر کرد. افرادی که حس بویایی طبیعی دارند، با هر بار استنشاق، ضربات کوچکی را تجربه می کنند که به آن میکرو استنشاق می گویند. جالب توجه است که میکرواستنشاق زمانی که شرکت کنندگان در یک اتاق بدون بو بودند اتفاق نیفتاد و این نشان می دهد که هدف از میکرواستنشاق فقط تشخیص بو بود.
ادامه مطلب
نوام سوبلعصب شناس در مؤسسه علوم ویزمن و یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح می دهد که افراد دائماً از حس بویایی خود برای کاوش در دنیای اطراف خود استفاده می کنند، تقریباً به گونه ای که گویی همیشه به دنبال بو هستند.
این مطالعه همچنین تفاوت های ظریف اما قابل توجهی را در شکل الگوهای شرکت کنندگان نشان داد. قابل توجه است که تفاوت ها به قدری متمایز است که محققان می توانند با دقت 83 درصد تشخیص دهند که آیا فرد بدون نیاز به بو برای آزمایش آنوسمی دارد یا خیر.
علیرغم یافته های جالب، مطالعه دارای محدودیت هایی بود. اولاً، حجم نمونه کوچک است و افراد را در طول عمرشان دنبال نمی‌کند. پیگیری طولانی مدت شرکت کنندگان مهم است زیرا توانایی بویایی می تواند با افزایش سن تغییر کند. محققان همچنین خاطرنشان کردند که برای گروه کنترل، آنها فقط حس بویایی شرکت کنندگان را از طریق سؤالات شفاهی تأیید کردند. اگرچه همه آنها گزارش می دهند که حس بویایی طبیعی دارند، اما تأیید این موضوع با یک آزمایش بوی واقعی دقیق تر است.
نتایج این مطالعه روش جدیدی برای تشخیص افراد مبتلا به آنوسمی ارائه می دهد
علاوه بر این، این مطالعه بر روی افراد مبتلا به آنوسمی مادرزادی متمرکز شد، جمعیتی که به اندازه افراد مبتلا به انواع دیگر اختلالات بویایی مورد مطالعه قرار نگرفته است. اما آنوسمی اغلب به دلیل عفونت ویروسی مانند کووید، آسیب مغزی تروماتیک یا بیماری های عصبی مانند پارکینسون یا آلزایمر رخ می دهد. مطالعات بعدی ارزشمندی را می توان بر روی افرادی انجام داد که بعداً در زندگی حس بویایی خود را از دست دادند تا ببینند آیا نتایج مطالعه فعلی در مورد این افراد نیز صدق می کند یا خیر.
پاتل همچنین اشاره می کند که افراد مبتلا به آنوسمی مادرزادی معمولاً حس چشایی طبیعی دارند. این بدان معنی است که آنها ممکن است راهی برای حس کردن و لذت بردن از طعم غذا به شکلی متفاوت پیدا کرده باشند، شاید از دهان خود به جای تکیه بر بینی خود برای “چشیدن” طعم ها استفاده کنند. سوالی که مطرح می شود این است که آیا الگوی کلی تنفس افراد مبتلا به آنوسمی مادرزادی واقعاً متفاوت است یا الگوی تنفس بینی آنها به سادگی تغییر کرده است؟ این مطالعه فقط تنفس بینی را اندازه گیری کرد، بنابراین مشخص نیست که آیا تفاوت در تنفس شامل تمام تنفس می شود یا مختص تنفس بینی است.
محققان همچنین یافته های این مطالعه را با پیامدهای منفی آنوسمی برای سلامتی مانند کاهش کیفیت زندگی، افزایش اختلال عملکرد شناختی و نرخ مرگ و میر بالاتر مرتبط دانستند که جای سوال دارد. سایر محققان معتقدند که تحقیقات بیشتری برای اثبات اینکه تغییرات در الگوهای تنفسی ناشی از آنوسمی در واقع مسئول چنین اثرات جدی سلامتی است، مورد نیاز است.
پارما همچنین خاطرنشان می‌کند که در حالی که تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد سرعت تنفس یک فرد می‌تواند قشر جلوی مغز را فعال کند و به تنظیم احساسات کمک کند، قبل از اینکه بتوانیم نتیجه بگیریم که می‌تواند باعث مشکلات عاطفی شود، باید کارهای بیشتری انجام شود. او می‌گوید: «آزمایش‌های بیشتری وجود دارد که باید قبل از اینکه بتوانیم یک رابطه علّی بین علائم افسردگی یا اختلالات عاطفی و مکانیسم تنفسی را بپذیریم، انجام شود». برای اثبات تمام مراحل باید چند مطالعه دیگر انجام شود.»
برای تایید رابطه علی بین الگوهای مختلف تنفس و اختلالات عاطفی باید تحقیقات بیشتری انجام شود
سوبل و تیمش از محدودیت های این مطالعه آگاه هستند و امیدوارند با ادامه آزمایش با دستگاه آزمایشگاهی پوشیدنی خود، تحقیقات بیشتری در آینده انجام دهند. سوبل می‌گوید: «به نظر می‌رسد اثرات شناختی قابل توجهی در فاز تنفسی وجود دارد، اما اثرات تنفسی که ما در اینجا یافتیم، حدس و گمان هستند و واقعاً موضوعی برای بررسی بیشتر است».
