باستان شناسان مراسم تشییع جنازه یک نوزاد را کشف کرده اند ، که به پنج سال در طول نجات در مکان باستانی قبل از کمبود آب بدن برمی گردد: سد چاپآباد در غرب آذربایجان. اسکلت کودک قبل از اینکه محل باستانی دائماً در زیر آب باشد ، به موزه ملی ایران منتقل شد.
Hanan Bahranipur یک باستان شناسی است که در مطالعه نجات چاپآباد مراسم تشییع جنازه را شناسایی کرده است. Chaprabad مکانی باستانی در حدود 2 کیلومتری جنوب شرقی شهر آنچنوئی ، استان غرب آذربایجان است که پس از آب دادن به سد چاپآباد غرق شد.
مراسم تشییع جنازه این کودک از کف یک اتاق در یک روستا که تنها 2 متر با تاج سد چاپآباد فاصله داشت ، دریافت شد. این روستا پس از سیل سد ، برای همیشه زیر آب رفت.
بهرانپور ، باستان شناس که رهبری کاوش های کودک را بر عهده داشت ، به مراسم تشییع جنازه کودک گفت: مراسم تشییع جنازه متعلق به یک کودک از اواسط هزاره پنجم قبل از میلاد ، حدود 5 سال پیش ، حدود 5 سال پیش ، و از کاوش های موجود در تپه آمده است.
مطالعات باستان شناسی نشان می دهد که جنین در سی و هشتمین هفته زندگی خود به دنیا آمد و دو یا سه هفته قبل از آن متولد شد. مراسم تشییع جنازه زیر کف یکی از اتاق ها و سرامیک بود.
علاوه بر استخوان های جنین ، یک استخوان گوسفند در داخل ظرف وجود داشت که به گفته بحرانپور ، رئیس کاوش های باستان شناسی چاپآباد ، منعکس کننده سنت تغذیه مردگان است.
باستان شناسان معتقدند که این مراسم تشییع جنازه یکی از کاملترین مراسم تشییع جنازه برای نوزادان در پس زمینه فلات ایران است که بیش از 5 ٪ از استخوان های آن سالم است.
سمت چپ باستانی چپ ، قدمت آن از یافته های باستان شناسی به مدت 5 سال ، برای اولین بار در سال 2 قبل از آب شدن سد مورد مطالعه قرار گرفت. در فصل دوم کاوش ها ، بخش هایی از معماری شهرک ماقبل تاریخ مشخص شد.
فصل سوم مطالعه در مورد هیل چاپآباد ، در همان زمان با کم آبی سد چاپآباد ، در تاریخ 2 اکتبر (در 2 روز) انجام شد. در این فصل ، سنگر قبل از فصول بعدی در ابعاد مختلف مورد مطالعه قرار گرفت ، که منجر به بیش از 2 متر مربع از بقایای معماری این اجرای قبل از داستان شد.
اکنون زاویه ای از آنچه باستان شناسان موفق به صرفه جویی در سد شدند ، با تشییع جنازه کودک ، در موزه ملی ایران به نمایش گذاشته شده است. بازرسی این آثار ، به عنوان نوآوری های باستان شناسی ، تا پایان آوریل ادامه دارد.
isna
