همه چیز درباره حساسیت به کافئین

موفقیت


به گفته متخصصان، مصرف کافئین تا زمانی که در حد متوسط ​​باشد، معمولا خطرناک نیست. اکثر مردم می توانند تا 400 میلی گرم کافئین (یعنی حدود چهار فنجان قهوه 236 میلی لیتری) در روز مصرف کنند. با این حال، برخی دیگر نسبت به کافئین یا محصولات حاوی این ماده حساسیت بیشتری دارند. در این دسته، مصرف بیش از حد کافئین ممکن است با موارد زیر مرتبط باشد:

همه چیز درباره حساسیت به کافئین

– اضطراب

– بیخوابی

– سردرد

– نامنظم شدن ریتم قلب

حساسیت به کافئین می تواند بسیار آزاردهنده باشد، اما در بیشتر موارد نسبتاً جزئی است و عوارض جدی در پی ندارد. اگر با حساسیت به کافئین دست و پنجه نرم می کنید، مصرف حتی کمترین مقدار از این ماده می تواند بر سلامت جسمی و روحی شما تأثیر منفی بگذارد. تمام توصیه های ارائه شده به علاقه مندان در این زمینه از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده در دسترس است.

علائم حساسیت به کافئین چیست؟

علائم فیزیکی آلرژی به کافئین مشابه علائم سایر آلرژی های غذایی است. به عنوان مثال، ما معمولاً با این آلرژی با علائم زیر روبرو هستیم:

– خارش در دهان، زبان یا لب

– تورم لب یا زبان

– بثورات پوستی

این علائم ممکن است مدت کوتاهی پس از مصرف کافئین یا چندین ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن شروع شود. از آنجایی که ابعاد مختلف حساسیت به کافئین به خوبی شناخته نشده است، علائم این مشکل را می توان با انواع دیگر آلرژی اشتباه گرفت.

آلرژی شدید به کافئین می تواند باعث علائم آنافیلاکسی شود. این علائم عبارتند از:

دشواری در تنفس به دلیل تورم گلو یا زبان

– خس خس سینه

– سرفه

علت حساسیت به کافئین چیست؟

علائم آلرژی به کافئین ناشی از افزایش ناگهانی آدرنالین است. افراد مبتلا به عدم تحمل کافئین این ماده را به آرامی در بدن خود متابولیزه می کنند.

آلرژی به کافئین زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن آن را به عنوان یک مهاجم مضر درک کند. در این رابطه، سیستم ایمنی آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E تولید می کند. این آنتی بادی سپس به سلول ها می رود و علائم آلرژی ایجاد می کند.

آیا برای حساسیت به کافئین باید به پزشک مراجعه کرد؟

تشخیص حساسیت به کافئین دشوار است زیرا موارد نادر هستند.

معمولاً برای تشخیص حساسیت به کافئین از آزمایش پوستی استفاده می شود. در طی مراحل ویزیت، پزشک مقدار کمی از آلرژن را روی دست بیمار قرار می دهد و سپس پوست ناحیه مورد آزمایش را برای واکنش آلرژیک مشاهده می کند. قرمزی، خارش یا درد در محل آزمایش ممکن است مشکل حساسیت به کافئین را تایید کند.

چگونه با حساسیت به کافئین مقابله کنیم؟

اگر علائم فیزیکی آلرژی به کافئین را تجربه کردید، مصرف غذا یا نوشیدنی های حاوی کافئین را متوقف کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است پزشک مصرف یک آنتی هیستامین بدون نسخه را توصیه کند. این داروها می توانند علائمی مانند خارش، تورم و کهیر را کاهش دهند. اما تنها راه حل قطعی برای جلوگیری از حساسیت به کافئین، پرهیز از مصرف غذاها و نوشیدنی های حاوی کافئین است.

به دلیل این مشکل، مطالعه دقیق برچسب مواد غذایی و نوشیدنی بسیار مهم است.

اما کافئین حاوی چه موادی است؟

– قهوه (حتی قهوه بدون کافئین ممکن است کاملاً بدون کافئین نباشد)

– چای

– شکلات

– دسرهای منجمد

– نوشابه های انرژی زا

– یک سری مکمل های ویتامینی

– داروهای بدون نسخه، مانند برخی مسکن ها، از جمله داروهای میگرن

اگر برای افزایش انرژی به کافئین متکی هستید، راه های دیگری را برای افزایش انرژی و هوشیاری خود به طور طبیعی در نظر بگیرید. مثلا:

فعالیت بدنی خود را افزایش دهید

یک برنامه ورزشی مناسب را شروع کنید و هر هفته حداقل 150 دقیقه ورزش کنید. دویدن، پیاده روی، دوچرخه سواری یا شرکت در ورزش موثر است.

کمی بخواب

خواب کمتر از هفت تا نه ساعت در شب می تواند باعث خستگی صبحگاهی شود. یک محیط خواب راحت و یک برنامه منظم برای خواب خود ایجاد کنید. تلویزیون و سایر وسایل الکترونیکی را خاموش کنید و مطمئن شوید که اتاق تاریک و در دمای مناسب است.

مکمل های ویتامین مصرف کنید

برخی ویتامین ها به طور طبیعی می توانند سطح انرژی را در طول زمان افزایش دهند. اینها شامل ویتامین B و تیروزین است. البته، بهتر است قبل از مصرف ویتامین ها با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید، به خصوص اگر از داروهای تجویزی استفاده می کنید.

آیا حساسیت به کافئین می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند؟

اگر به کافئین حساسیت دارید و به مصرف آن ادامه می دهید، علائم آلرژی شما ممکن است بدتر شود. بسته به شدت واکنش، ممکن است علائم آنافیلاکسی را تجربه کنیم که می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

لازم به ذکر است که قطع مصرف کافئین می تواند منجر به علائم ترک مانند سردرد، خستگی و لرزش شود. اما این علائم کوتاه مدت هستند و معمولاً در عرض یک هفته پس از قطع به تدریج ناپدید می شوند.

منبع: عصر ایران



Source link

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *