پوسیدگی بیماری است که در آن بافت سخت دندان (مینا و سپس عاج) از بین می رود. این تخریب توسط اسید آزاد شده توسط برخی باکتری ها ایجاد می شود.
پوسیدگی بیماری است که در آن بافت سخت دندان (مینای دندان و سپس عاج) از بین می رود.
این تخریب توسط اسید آزاد شده توسط برخی باکتری ها ایجاد می شود. این اسید که توسط باکتری های مضر آزاد می شود باعث پوسیدگی و پوسیدگی دندان می شود. غذاهایی که قند زیادی دارند باعث پوسیدگی دندان می شوند.
به همین ترتیب، غذاهایی که نشاسته زیادی مانند (چیپس) دارند نیز در پوسیدگی دندان نقش دارند. از سوی دیگر، تحقیقات ثابت می کند که کمبود برخی ویتامین ها در رژیم غذایی افراد می تواند خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهد. سه ویتامین اصلی که کمبود آنها باعث پوسیدگی و آسیب دندان می شود عبارتند از: ویتامین A، ویتامین D، ویتامین C.
ویتامین A: کمبود ویتامین A باعث تخریب سلول های اپیتلیال می شود. این سلول ها وظیفه دفع کلسیم، فسفات، فلوراید، منیزیم و غیره را بر عهده دارند. همه این مواد به حفظ سلامت دندان ها کمک می کنند. کمبود ویتامین A منجر به ضعیف شدن مینای دندان می شود. نتیجه این کمبود کاهش تراکم مینای دندان است. تخم مرغ، شیر، جگر، هویج، سبزیجات زرد و نارنجی مانند کدو، اسفناج و سایر سبزیجات برگ سبز منابع ویتامین A هستند.
ویتامین D: ویتامین D تعادل کلسیم و فسفر را در بدن کنترل می کند. کلسیم و فسفر برای سلامت مینای دندان ضروری هستند. مطالعات نشان می دهد که کودکان با سطوح بالای ویتامین D پوسیدگی دندان کمتری دارند. برخی از منابع ویتامین D عبارتند از: نور خورشید، منابع گیاهی (غلات و برخی سبزیجات و میوه ها)، منابع حیوانی (کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ، خامه، جگر، ساردین).
ویتامین C: ترکیب ویتامین C نیز می تواند باعث التهاب لثه و خونریزی آنها به خصوص هنگام مسواک زدن شود و باعث ضعیف شدن بافت همبند و پوسیدگی دندان شود. منابع آن عبارتند از: پرتقال، زردآلو، گیلاس.
سلامت نیوز