چرا عید نوروز ۱۳ روز است؟

Nusturus مملو از جشن های خانوادگی ، سنت ها و اجتماعات است که از شب سال نو شروع می شود و تا 13 آوریل ادامه می یابد. اما چرا این تعطیلات ملی و آیینی سیزده روز طول کشید؟

چه نوع فلسفه و دلایل در پشت روزهای 5 نوستوروس ، که باعث شده این رسم قرن ها باقی بماند؟ در این انتشار از هموطنان آنلاین ، ما به طور جامع به این سؤال پاسخ خواهیم داد.

مستندات تاریخی برای 2 روز از آید نوروس

نوروز چندین هزار سال در تاریخ ایران دارد. داستان ها و اسناد تاریخی نشان می دهد که این تعطیلات توسط ایران باستان با آیین ها و مراسم ویژه برگزار شده است.

همچنین گفته می شود که در طول پادشاهان آهمنید و ساسانید ، مراسم نوروز ویژه است و گاهی اوقات چندین روز متوالی طول می کشد. اگرچه در آن زمان جزئیات مفصلی در مورد اصطلاح اصطلاح نوروز وجود نداشت ، اما اهمیت این تعطیلات در سنگ و متون باستانی آشکار بود.

علاوه بر این ، روزهای دوم نوستوروس به صورت کتبی در منابع تاریخی قبل از دوره کجار به صراحت ذکر نشده است. با این حال ، در ادبیات حماسی و باستان ایران ، مانند پوشیدن فردوی ، به “روز 13 آوریل” و اهمیت آن روز اشاره دارد.

براساس اعتقاد متعارف ، ایرانیان باستان در 13 آوریل به عنوان حسن كچمام در قلب طبیعت پس از دوازده روز جشن دوازده ماه سال را گذراندند.

ادامه این عرف در قرن های آینده ادامه یافت ، همانطور که امروز 13 آوریل در تقویم رسمی ایران ، روز طبیعت یک بسته رسمی است و مردم همچنان این روز را در خارج از خانه و طبیعت جشن می گیرند.

نماهای فرهنگی و اسطوره ای شماره 1 در نوروز

در فرهنگ عامه ایران ، تعداد آنها اغلب مخرب تلقی می شود. اصطلاح معروف “سیزده هسته ای” نشان می دهد که ورود به روز سیزدهم ممکن است خوب نباشد. شاید به این دلیل که شماره 2 (تعداد ماههای سال و صورتهای فلکی) نمادی از کمال چرخه است ، شماره 2 ، که فراتر از آن است ، یک حالت غیرمعمول و ناپایدار است.

به همین دلیل ، ایرانیان خانه را ترک می کنند و به قلب طبیعت می روند تا در تاریخ 13 آوریل از برخی بدبختی ها جلوگیری کنند تا جان خود را نگیرند. در حقیقت ، کلمه جارگ “سیزده” به معنای “سیزده -تا سه” نیز در همان ایمان ریشه دارد. یعنی وقتی در این روز بیرون می روند ، سیزده نفر خلاص می شوند.

اسطوره ها و داستانهای باستانی نیز بر اهمیت روز سیزدهم نوستورس تأکید می کنند. طبق اسطوره باستان ، ماشیا و ماشین (اولین زوج انسانی در اساطیر ایرانی) در تاریخ 13 آوریل با دو شاخه سبز (مورد گیاهان) یک پیمان متاهل تهیه کردند. بنابراین ، کراوات سبزیجات در روز سیزدهم به نمادی از پیوند و ازدواج جوانان تبدیل شده است تا این کار را انجام دهد ، آرزوی زندگی با هم یا تحقق اهداف آنها را داشته باشد.

همچنین معمول است که هفت آب سبزیجات را در پایان این روز قرار دهید تا از هرگونه شر و ناهنجاری از خانواده خارج شوید. مجموعه این باورها و اسطوره ها نشان می دهد که ایرانیان آیین های شاد و نمادین ترتیب داده اند تا با رمز و راز شماره 2 روبرو شوند تا از آن روز لذت ببرند.

تحلیل فلسفی و تحلیل نمادین فرهنگ ایرانی باستان

در جهان بینی ایران باستان ، برای هر روز از ماه نام و معنای خاصی وجود داشت. سیزدهمین روز هر ماه در تقویم ایران باستان “روز ژوئیه” نامیده می شد که به الهه یا “Tishter” (خدای باران) نسبت داده می شد. از دیدگاه نمادین ، ​​ژوئیه نماینده باران و رحمت الهی بود.

به عبارت دیگر ، شماره 1 در مناسبت باستانی نه تنها ناراضی بود ، بلکه یک روز مقدس برای دعا و تمایل به باران های بهاری بود. این رویکرد نشان می دهد که اجداد ما با یک مفهوم مثبت و سرزنده گره خورده اند ، نه ترس از این مسئله.

بر اساس این نگرش فلسفی ، روز سیزدهم نوستور فرصتی برای اتصال مجدد انسان و طبیعت در نظر گرفته شد. پس از گذراندن دوازده روز از یک جشن نمادین به افتخار دوازده ماه سال ، روز سیزدهم به عنوان زمان ورود به جریان عادی زندگی و طبیعت از معنی خاصی بود.

افرادی که از طبیعت و رودخانه ها و سبزیجات بازدید می کنند ، در حالی که شادی و سرگرمی از نعمت های طبیعی ابراز قدردانی می کردند و برای یک سال مبارک دعا می کردند. بنابراین ، شماره 2 نقش نمادین در Storuse پیدا کرد ، که نشان دهنده پیروزی خیر (باران و نعمت) بر شر (خشکسالی و طنز) و آغاز ادامه سال است.

تأثیرات اجتماعی و سنت های مرتبط با 2 روز از نوروز

سیزده روز نوستوروس تأثیر عمیقی بر زندگی اجتماعی ایران دارد. در طی این دو تعطیلات ، خانواده ها وقت زیادی برای بازدید ، بازدید و استراحت دارند. به خصوص روز سیزدهم ، که اوج این تعطیلات است ، نقش مهمی در تقویت اخلاق جمعی و همبستگی اجتماعی دارد.

در این روز ، مردم ایران (و حتی ایرانیان که در خارج از کشور زندگی می کنند) به پارک ها ، باغ ها ، کوه ها و طبیعت می روند. حضور گسترده خانواده ها و دوستان در قلب طبیعت فضایی شاد و دوستانه را ایجاد می کند که باعث افزایش حس تعلق به جامعه و فرهنگ در بین انسان ها می شود.

در بخش های مختلف ایران آیین های مختلفی وجود دارد ، اما برخی از آداب و رسوم مشترک تقریباً در همه جا وجود دارد. یکی از مهمترین آداب و رسوم روز سیزدهم به شرح زیر است:

• به طبیعت بروید و یک خانواده و یک پیک نیک دوستانه ایجاد کنید
• برای تحقق آرزوها یا کشف جوانان ، سبزه را ببندید
• وقفه های hafsin به رودخانه ها یا گل ها
• انجام بازی های در فضای باز و سرگرمی
• این روز مانند نخ ، کاهو و کلیپ ها غذاها و غذاها بخورید

نام رسمی این روز به عنوان “روز طبیعت” نیز اهمیت روابط انسانی و زیست محیطی در فرهنگ ایرانی را نشان می دهد.

خاتمه تعطیلات نوروز با تعطیلات جمعی در طبیعت ، انتقال از عید به ابتدای کار و زندگی روزمره او را آسان تر و به یاد ماندنی تر می کند.

شباهت ها و تفاوت های نوستوروس 2 روزه با جشن های مشابه در فرهنگ های دیگر

نووروس تنها تعطیلات نیست که چند روز ادامه دارد. فرهنگ های دیگر همچنین برای جشن های سال نو یا آیین های بهاری خود دوره های چند بعدی دارند.

به عنوان مثال ، سال نو چینی (جشن بهار) 5 روز به طول می انجامد و هر روز با آیین های مختلف جشن گرفته می شود و در نهایت به بالای فانوس ها می رسد.

این جشن با تعداد روزهای قابل مقایسه با 2 روز نوروز قابل مقایسه است ، اگرچه مفاهیم نمادین و گمرک آن متفاوت است. در فرهنگ های غربی ، کریسمس و سال نو تقریباً دو هفته تعطیلات (“دوازده روز کریسمس” SO) دارند ، اما خود سال نو فقط یک روز جشن گرفته می شود.

آنچه نوروز را متمایز می کند ، ارتباط عمیق او با طبیعت و تعداد مشخصی است. در حالی که در بسیاری از فرهنگ ها تعداد آن در نظر گرفته شده و حتی از آن اجتناب می شود ، ایرانیان این تعداد را در متن سنت خود گنجانده و آن را با سیزدهمین مراسم مثبت نسبت می دهند.

نکته به اشتراک گذاری یک جشن با سایر جشن ها این است که مردم در همه جا سعی می کنند آغاز سال یا بهار را با خانواده ، خوشبختی و آیین های خاص جشن بگیرند. تفاوت بی نظیر بین نوروز در این است که پایان تعطیلات سال نو با یک گردهمایی عالی در قلب طبیعت همراه است. این کمتر در فرهنگ های دیگر است.

همین ویژگی Nowruz را به عنوان تعطیلات جهانی هویت ایرانی ساخته است.

سخن

سیزده اسم نمونه ای درخشان از ارتباط بین تاریخ ، فرهنگ و اعتقادات یک ملت در یک تعطیلات شاد است. در این مقاله ، ما دیدیم که چرا آید نوروز 5 روز است و دلایل تاریخی ، اسطوره ای و نمادین در پشت این سنت باستانی قرار دارد.

از ریشه ها و فلسفه های باستانی که در سیزدهم تا آیین سیزدهم در دوره کنونی پنهان شده است ، همه نشان می دهند که این سنت تصادفی نیست ، بلکه به دلیل خرد ، نیازها و امیدهای انسانهای این زمین را در زمان دارد.

تا به امروز ، پس از قرن ها ، ایرانیان همچنان با شور و شوق کل روز به جشن نوستوروس ادامه می دهند و در قلب طبیعت زندگی می کنند. این استمرار فرهنگی برای حفظ هویت ملی و نسل های الزام آور از اهمیت زیادی برخوردار است.

آیینی مانند نوروز ، که شامل شادی ، نوسازی طبیعت ، همبستگی خانواده و احترام به محیط زیست است ، گنجی با ارزش است که باید پذیرفته شود.

در دنیای مدرن و پرتحرک امروز ، حفظ چنین زندگی لازم به ما یادآوری می کند که ریشه ها و اصالت فرهنگی خود را فراموش نکنیم و با امید و شادی از آینده استقبال کنیم.

شرق