نخستی‌های انسان‌مانند و غیرانسان به دلیل داشتن مغز بزرگتر از بسیاری از پستانداران باهوش‌تر هستند. اما چرا برخی از گونه ها مغزهای بزرگی را تکامل داده اند؟
یک فرضیه اصلی در مورد چگونگی تکامل مغزهای بزرگ در نخستی‌ها شامل یک حلقه بازخورد است: حیوانات باهوش‌تر از هوش خود برای یافتن غذای کارآمدتر استفاده می‌کنند که منجر به کالری بیشتر می‌شود که به نوبه خود انرژی مورد نیاز برای تقویت مغزهای بزرگ را فراهم می‌کند. مطالعاتی که از این ایده حمایت می کند، ارتباط بین اندازه مغز و رژیم غذایی (به ویژه میزان میوه در رژیم غذایی حیوان) را نشان می دهد.
میوه یک غذای غنی از انرژی است، اما یک معمای پیچیده برای حیوانات ایجاد می کند. میوه‌های مختلف در زمان‌های مختلف سال می‌رسند و در دامنه‌ی حیوان پراکنده می‌شوند. احتمال تکامل مغزهای بزرگتر در حیواناتی که باید چنین منبع غذایی متغیری را پیدا کنند، بیشتر است.
یک فرض کلیدی در اینجا این است که گونه هایی با مغز بزرگتر باهوش تر هستند و بنابراین بهتر می توانند غذا پیدا کنند. گروهی از محققان در مطالعه جدیدی که در مجله منتشر شده است مجموعه مقالات انجمن سلطنتی B منتشر شده است و برای اولین بار این فرضیه در مورد تکامل مغز را آزمایش می کند.
ردیابی افرادی که در پاناما میوه می خورند
یکی از مشکلات اصلی آزمایش فرضیه رژیم میوه این است که اندازه گیری «بازده تغذیه» دشوار است. مانند وب سایت یک مکالمه او می نویسد که پستانداران سفر مسافت های طولانی (معمولا بیش از سه کیلومتر در روز) را مطالعه کردند، که بازتولید شرایط دنیای واقعی در آزمایشگاه را دشوار می کند. برخی از محققان به طور تجربی توزیع غذا در حیوانات وحشی را دستکاری کرده اند، اما حیوانات برای یادگیری استفاده از منابع غذایی مصنوعی نیاز به آموزش گسترده دارند.
