دانشمندان مجموعه ای از مولکول های آلی از جمله اجزای اصلی زندگی را در نمونه هایی که توسط یک سیارک دور جمع آوری شده اند ، کشف کرده اند. یافته هایی که نشان می دهد سیارک ها می توانند در شکل گیری زندگی روی زمین شرکت کنند.
فضاپیمای Osiris-rex ناسا ، که در سال 2 آغاز شد ، 2 گرم گرد و غبار و سنگریزه را از سیارک بنو جمع آوری کرد و آنها را در سال ششم به زمین انداخت.
محققان بار را در بیابان در یوتا تحویل دادند و شروع به تجزیه و تحلیل آن کردند. این بزرگترین بار فراتر از ماه است.
در مطالعات جدید ذرات گرد و غبار روی سطح سیارک ، هزاران ترکیب آلی مختلف یافت شد. به گفته دانشمندان ، 5 مورد از 5 اسید آمینه وجود دارد که روی زمین زندگی می کنند تا پروتئین را تشکیل دهند.
همچنین چهار دهانه نوکلئوتیدی (اجزای اصلی DNA و آرانی) وجود دارد. دانشمندان هیچ نشانه ای از زندگی در سیارک بنو پیدا نکرده اند ، اما نتایج این مطالعه این تئوری را تقویت می کند که شهاب سنگ ها و سیارک هایی که به زمین اصلی رسیده اند می توانند ترکیبات اصلی مورد نیاز برای ایجاد زندگی را منتقل کنند.
دو تیم تحقیقاتی مستقل نمونه های بنو را مورد بررسی قرار داده اند و دریافتند که مواد معدنی سدیم ، اسیدهای آمینه ، آمونیاک به شکل آمونیاک و حتی اجزای کد ژنتیکی در این نمونه ها وجود دارد.
نمک های موجود در Beno شبیه به ترکیبات موجود در دریاچه های خشک صحرای Mohavi در کالیفرنیا و بیابان بزرگ آفریقا است. این مواد معمولاً در شهاب سنگ هایی که به زمین برخورد می کنند ناپدید می شوند اما در نمونه های جمع آوری شده در سیارک به خوبی حفظ می شوند.
Yasuito Sakineh ، انستیتوی علوم توکیو ، می گوید که این کشف فقط به دلیل جمع آوری مستقیم نمونه های سیارک و نگهداری دقیق از زمین امکان پذیر بود.
تیم مک کوی ، رئیس موزه ملی تاریخ طبیعی ، گفت: “این فرایندها خیلی زودتر و در مقیاس وسیع تر از همیشه خواهند بود.” اتفاق می افتد “
“تمام مولکولهای آلی موجود در نمونه های بنو قبلاً در شهاب سنگ مشاهده شده اند ، اما این نمونه ها در واقع منشأ فرازمینی هستند.” و نتیجه آلوده نیست. “
دانشمندان می گویند سیارک بنو ، که 1.5 میلیارد سال قدمت دارد ، احتمالاً در 2 میلیون سال اول از زمان شکل گیری منظومه شمسی بوده است. به گفته بنزو ، که قطر آن در حدود 2 متر است ، احتمالاً بخشی از یک سیارک بزرگ است که به دلیل جلسات فضایی بیش از میلیارد ها سال شکسته شده است.
اکتشافات جدید نشان می دهد که این توده آسمانی در گذشته دارای شبکه گسترده ای از دریاچه ها یا حتی اقیانوس های زیرزمینی بود که رسوبات نمکی پس از تبخیر باقی مانده است.
به گفته دانته لوریتا ، دانشمند ارشد دانشگاه آریزونا ، چهار آزمایشگاه در سراسر جهان در حال بررسی نمونه هایی از سیارک های بنو به عنوان بخشی از تحقیقات اولیه هستند ، در حالی که بخش اعظم بودجه 2 میلیارد دلاری برای تحقیقات آینده رها می شود.
دانشمندان بر لزوم آزمایش های اضافی در نمونه های سیارک و همچنین جمع آوری نمونه های جدید از سایر بدنهای آسمانی تأکید می کنند. چین همچنین قصد دارد امسال یک مأموریت نمونه را از سیارک دیگری آغاز کند.
مأموریت های آینده احتمالاً نمونه هایی از اشیاء دیگر را در منظومه شمسی جمع آوری می کنند.
اهداف اصلی شامل جمع آوری سنگ و خاک از کوتوله کوتوله در کمربند سیارک ، مطالعه مشتریان مشتریان (اروپا) و کیوان (الدوس) با اقیانوس های زیرزمینی و بازگشت نمونه های جمع آوری شده از مریخ خواهد بود.