محققان دریافتند که از هر 4 نفر (24 درصد) یک نفر مبتلا به دیابت نوع 2 غیرقابل درمان، سطح کورتیزول بالایی دارد.
کورتیزول توسط غدد فوق کلیوی تولید می شود. این هورمون تقریباً بر هر اندام و بافت بدن تأثیر می گذارد و نقش مهمی در عملکرد روزانه دارد.
در میان این نقش ها، کورتیزول به تنظیم سطح قند خون، متابولیسم، فشار خون و التهاب کمک می کند.
به گفته محققان، هیپرکورتیزولیسم – بالاتر از سطح کورتیزول طبیعی – می تواند باعث افزایش وزن، فشار خون بالا، ضعف عضلانی و نوسانات خلقی شود. همه این مشکلات می توانند مدیریت دیابت را پیچیده کنند.
برای هدف این مطالعه، محققان بیش از 1000 بیمار دیابتی را بررسی کردند که سطوح هموگلوبین A1C آنها علیرغم دریافت چندین درمان دیابت همچنان بالا بود.
محققان دریافتند که 24 درصد از بیماران مبتلا به هیپرکورتیزولیسم هستند.
افزایش سطح کورتیزول در بیماران دیابتی که سه یا چند داروی فشار خون بالا مصرف می کنند، شایع تر است و از هر سه یک نفر از هیپرکورتیزولیسم رنج می برند.
به گفته محققان، سی تی اسکن در حدود یک سوم از این بیماران ناهنجاری آدرنال را نشان داد و یک چهارم آنها تومورهای آدرنال داشتند.
به گفته محققان، این نشان می دهد که جراحی برای اصلاح مشکلات غدد فوق کلیوی می تواند به طور بالقوه کنترل دیابت را بهبود بخشد.
دکتر جان باس، محقق ارشد از مرکز دیابت دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی، گفت: با شناسایی هایپرکورتیسیسم در این بیماران، میتوانیم درمان را به طور مؤثرتری هدف قرار دهیم و به طور بالقوه نتایج را بهبود ببخشیم.