دانشمند مرموز روس که از خِیر یک میلیون دلار گذشت

گریگوری پرلمن، ریاضیدان روسی، با اثبات «حدس پوانکاره» نه تنها یکی از بزرگترین معماهای ریاضی قرن بیستم را حل کرد، بلکه به نوعی مرزهای دانش بشری را جابجا کرد. این رویداد، بیش از یک دستاورد ریاضی، تأثیر عمیقی بر درک ما از جهان و حتی بر فلسفه علم گذاشت.

فرضیه پوانکاره و جهان

فرضیه پوانکاره در واقع به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا هر سطح سه بعدی بسته، ساده و بدون مرز لزوماً شکلی کروی دارد؟ این سوال ارتباط مستقیمی با شکل هندسی جهان دارد.

اثبات این قضیه ارتباط عمیقی بین توپولوژی (مطالعه خصوصیات اشکال هندسی که با تغییر شکل های پیوسته حفظ می شوند) و هندسه برقرار کرد.

این قضیه در نظریه های گرانش کوانتومی و کیهان شناسی نیز کاربرد دارد و می تواند به ما در درک بهتر ساختار جهان در مقیاس های بسیار کوچک و بسیار بزرگ کمک کند.

چرا شواهد برای مجلس اینقدر مهم بود؟

یکی از هفت مسئله هزاره: حدس پوانکاره یکی از هفت مسئله ای بود که موسسه ریاضیات عمومی جایزه یک میلیون دلاری برای حل آن تعیین کرد.

چالش صد ساله: این مشکل یک قرن است که ذهن ریاضیدانان را به خود مشغول کرده است و حل آن نشان دهنده پیشرفت چشمگیری در ریاضیات است.

ابزاری قدرتمند برای مطالعه فضاهای پیچیده: روش هایی که پارلمن برای اثبات این قضیه ابداع کرده است، ابزار قدرتمندی برای مطالعه فضاهای پیچیده تر و با ابعاد بالاتر ارائه کرده است.

چرا مجلس جایزه نوبل ریاضیات را نپذیرفت؟

با وجود این دستاورد بزرگ، در سال 2006 پرلمن از پذیرش جایزه فیلدز (معادل جایزه نوبل در ریاضیات) و جایزه یک میلیون دلاری موسسه کلی امتناع کرد. دلایل او برای این کار تا حدودی نامشخص است، اما برخی معتقدند که او علاقه ای به شهرت و توجه رسانه ها نداشت و می خواست به زندگی ساده و آرام خود ادامه دهد.

زندگی شخصی گریگوری پرلمن: فراتر از اعداد و معادلات

گریگوری پرلمن، علیرغم موفقیت های بزرگش در ریاضیات، زندگی بسیار ساده و منزوی را انتخاب کرد. این انتخاب کنجکاوی بسیاری را برانگیخت و زندگی شخصی او را به اندازه کارهای علمی اش تغییر داد.

دوران کودکی و نوجوانی: پرلمن در سال 1966 در لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) به دنیا آمد. او از کودکی استعداد استثنایی در ریاضیات از خود نشان داد و در مسابقات مختلف ریاضی به برتری رسید.

تحصیلات و شغل: در دانشگاه لنینگراد تحصیل کرد، سپس در موسسه ریاضی استوکلوف کار کرد.

انزواگرایی و رد پاداش: پارلمن به تدریج از جامعه علمی فاصله گرفت و ترجیح داد به صورت مستقل و منزوی به تحقیقات خود ادامه دهد. او از پذیرش جوایز متعدد از جمله مدال فیلدز (جایزه نوبل ریاضیات) و جایزه یک میلیون دلاری موسسه کلی امتناع کرد.

چرا مجلس اینقدر متفاوت است؟

مجلس ماهیت بسیار پیچیده و چند وجهی دارد. او باهوش، خلاق، حساس و در عین حال بسته است.

پرلمن برای یافتن پاسخ دقیق و نهایی برای سوالات ریاضی تلاش می کند و از هرگونه اغراق و اغراق متنفر است.

او معتقد است که جامعه علمی بیش از حد به دنبال شهرت و ثروت است و از ارزش های واقعی علم دور شده است.

پارلمان و عوارض سندرم آسپرگر

ماشا گسن، نویسنده و روزنامه نگار روسی، تحقیقات و مصاحبه های گسترده ای با افراد نزدیک به گریگوری پرلمن انجام داد و در نهایت با یک روانشناس مشورت کرد و سعی کرد شخصیت پیچیده و متفاوت این نابغه ریاضی را آشکار کند. کتاب «دقت فوق العاده; پیشرفت مبتکرانه و قابل توجه ریاضیات این قرن در نتیجه این مطالعات اطلاعات ارزشمندی را در اختیار ما قرار می دهد که به درک بهتر انگیزه ها و تصمیمات پارلمان کمک می کند.

احتمال اختلال رشد

به گفته گسن و روانشناسانی که برای این کتاب مشورت کرده اند، پرلمن به احتمال زیاد به سندرم آسپرگر مبتلا است. سندرم آسپرگر یک اختلال رشدی است و زیرمجموعه ای از طیف اوتیسم محسوب می شود.

افراد مبتلا به سندروم آسپرگر معمولاً محدوده ارتباطات اجتماعی محدودی دارند و کمتر احتمال دارد ازدواج کنند. این دسته از افراد در نشان دادن تعامل اجتماعی متقابل ضعیف هستند. بنابراین، در مقایسه با افراد عادی، افراد مبتلا به سندرم آسپرگر کمتر احتمال دارد که وقتی لطفی به آنها می شود، لطف خود را برگردانند.

بر اساس برخی گزارش ها، همه افراد مبتلا به این سندرم استعداد ریاضی استثنایی ندارند، اما توانایی ریاضی استثنایی در برخی از افراد این گروه گزارش شده است. با توجه به این اوصاف به نظر می رسد تشخیص سندرم آسپرگر دور از ذهن این ریاضیدان نباشد. البته هنوز در مجامع تخصصی درباره صحت تشخیص سندرم آسپرگر برای مجلس بحث هایی وجود دارد.

عصر ایران