کریستن باس، دیرینه شناس در موسسه ماکس پلانک. توضیح می دهد: “تا به امروز، چندین ژنوم خانواده سیفلیس از بقایای استخوانی بازسازی شده است، اما این داده ها هنوز قادر به پاسخگویی به سوالات کلیدی در مورد منشاء بیماری نیستند.”
محققان با استفاده از روش‌های مدرن از جمله استخراج DNA و تعیین توالی ژنوم به شواهدی مبنی بر تاریخچه طولانی و تنوع ژنتیکی این باکتری در مناطقی مانند مکزیک، شیلی، پرو و آرژانتین دست یافته‌اند. سپس بر اساس مقایسه یافته ها با انواع مدرن باکتری ها، محققان به این نتیجه رسیدند که این باکتری احتمالاً هزاران سال پیش در این مناطق شکل گرفته و سپس به مرور زمان به بیماری هایی مانند سیفلیس و سایر بیماری های مرتبط تبدیل شده است. نتایج به دست آمده به طور قابل توجهی از نظریه کلمبیا حمایت می کند.
سیفلیس پس از بازگشت مهاجران به اروپا به این قاره سرایت کرد
به نظر می رسد سیفلیس قبل از ورود کلمب به اروپا به یک بیماری بسیار خطرناک تبدیل شده است. در پایان قرن پانزدهم، با بازگشت مهاجران اروپایی از آمریکا، این بیماری به قاره اروپا سرایت کرد و به یک اپیدمی گسترده تبدیل شد که به نام “آبلهاو رهبری می کرد. این اپیدمی فاجعه بار منجر به مرگ و میر، ناتوانی های جسمی و بدشکلی های بسیاری شد.
باس توضیح می‌دهد: «داده‌ها به وضوح نشان می‌دهند که سیفلیس و بیماری‌های مشابه در قاره آمریکا منشأ گرفته‌اند و انتقال آن‌ها به اروپا در اواخر قرن پانزدهم با شواهد موجود مطابقت دارد.
سیفلیس در گروه بیماری های ترپونمال به همراه بیماری هایی مانند یاز، پینتا و بجل (سیفلیس بومی غیر تناسلی) قرار می گیرد. این مطالعه نشان می دهد که این بیماری ها در نتیجه تکامل عوامل بیماری زا باستانی که در قاره آمریکا وجود داشته اند ظاهر شده اند.
شواهد ضایعات استخوانی شبیه سیفلیس در اسکلت های اروپایی قبل از 1492 نیز وجود دارد، اما هنوز مشخص نیست که آیا این ضایعات واقعاً مربوط به سیفلیس است یا خیر. فن آوری های پیشرفته تر آنالیز DNA ممکن است پاسخ روشنی به این سوال در آینده ارائه دهد.
ادامه مطلب
همچنین، اشکال مختلف سیفلیس ممکن است در طول تاریخ در نقاط مختلف جهان وجود داشته باشد. با این حال، شواهد موجود قویاً از ارتباط بین شیوع این بیماری در اروپا و نظریه کلمبیا حمایت می کند.
محققان تاکید می کنند که برای درک بهتر تاریخچه سیفلیس، تحقیقات عمیق تری در مناطق مختلف جهان از جمله آمریکا، اروپا و آفریقا مورد نیاز است. چنین تحقیقاتی می تواند به دانشمندان کمک کند تا ریشه های سیفلیس و بیماری های مشابه را بهتر درک کنند.
یوهانس کراوز، بیوشیمیست در موسسه ماکس پلانک می گوید: “جستجو برای کشف اشکال اولیه این بیماری ادامه دارد و DNA باستانی ابزار بسیار ارزشمندی در این مسیر خواهد بود.”
کراوز در خاتمه بیان می‌کند: «این امکان وجود دارد که بیماری‌های قبلی قبل از ظهور خانواده سیفلیس در سرتاسر جهان در انسان یا سایر حیوانات وجود داشته باشد و ناشناخته مانده باشد».
نتایج مطالعه در مجله طبیعت منتشر شده است.
