مجله اینترنتی گیمیس

ستاره غول سرخ مجاور زمین، لکه‌هایی بزرگ‌تر از کل خورشید ما دارد

محققان موسسه اخترفیزیک لایبنیتس پوتسدام (AIP) و مرکز تحقیقات نجوم و علوم زمین HUN-REN بیش از 2000 طیف نوری با وضوح بالا را که طی 16 سال توسط تلسکوپ روباتیک STELLA AIP در تنریف جمع آوری شده بود، تجزیه و تحلیل کردند. این مجموعه داده ها به محققان اجازه می دهد تا 99 تصویر سری زمانی را بازسازی کنند که تکامل لکه های ستاره ای را در سطح XX Trianguli از سال 2006 تا 2022 نشان می دهد.

یکی از یافته های اصلی مطالعه فوق نشان می دهد که تغییرات سطحی لکه های ستاره ای مثلث XX از چرخه های مغناطیسی مشابه خورشید پیروی نمی کند. به گفته نویسندگان، دلیل این امر می تواند ماهیت غیر تناوبی و متغیر ستاره و حرکت مواد رسانا در داخل ستاره باشد. جولیت کواری یکی از نویسندگان است تحقیق کنید وی در بیانیه ای گفت:

لکه های خورشیدی شناخته شده ترین نشانه های فعالیت مغناطیسی خورشید هستند که همراه با بسیاری از پدیده های دیگر مانند شعله های خورشیدی یا چرخه خورشیدی می توانند به مکانیسم دینامیکی درونی خورشید مرتبط باشند. نوسانات زیادی در روشنایی غول سرخ XX Tri قبلا مشاهده شده بود، بنابراین مشخص شد که این تغییرات ناشی از نقاط تاریکی است که در طی 24 روز ناپدید می شوند و دوباره ظاهر می شوند و ستاره حول محور خود می چرخد. این نقاط حتی از کل سطح خورشید ما بزرگتر هستند، به همین دلیل است که XX Tri خالدارترین ستاره در آسمان نامیده می شود.

تحقیقات اخیر اولین موردی بود که نشان داد چگونه لکه های ستاره ای بسیار بزرگ می توانند تغییرات کوچکی در مکان ظاهر شدن یک ستاره در آسمان ایجاد کنند. در حالی که مرکز یک نور ستاره ای یکنواخت (لکه نشده) در جایی ظاهر می شود که مرکز هندسی آن قرار دارد، لکه های ستاره ای عظیم می توانند مرکز نور را در جهت مخالف لکه های ستاره ای آن منحرف کنند.

بیشتر بخوانید:

برای XX Trianguli که 630 سال نوری از زمین فاصله دارد، مرکز نور روی قرص ستاره می‌تواند تا 10 درصد از شعاع ستاره نسبت به مرکز هندسی آن جابه‌جا شود و باعث تغییر 24 میکروثانیه‌ای در موقعیت ظاهری ستاره شود. آسمان (برابر با قطر یک مو از فاصله 1000 کیلومتری). اگرچه این کوچک به نظر می رسد، حتی چنین تفاوت های کوچکی نیز می تواند در فواصل بین کهکشانی وسیع ایجاد شود.

اگرچه این تحقیق به اخترشناسان کمک می کند تا رفتار لکه های ستاره ای و تغییرات درونی آنها را درک کنند، اما می تواند دلیلی برای ارزیابی ستاره ای باشد که فعالیت آن تا حد زیادی قابل پیش بینی است.

مطالعه دانشمندان در مجله ارتباطات طبیعت منتشر شده است.

share this recipe:
Facebook
Twitter
Pinterest

Still hungry? Here’s more