در یک مطالعه جدید، با تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی دندان های فسیل شده Australopithecus afarensis (یکی از خویشاوندان اولیه انسان)، محققان به این نتیجه رسیدند که پستانداران دوپا یک رژیم غذایی عمدتاً گیاهی داشتند. این یافته ها شواهد مستقیمی برای موقعیت یک اجداد اولیه انسان در شبکه غذایی محلی بیش از 3 میلیون سال پیش ارائه می دهد.
Tina Lödtke، ژئوشیمیدان در موسسه شیمی ماکس پلانک در ماینتس، آلمان، می گوید رژیم غذایی جزء حیاتی تکامل انسان است. تصور می شود که گذار از رژیم گیاهخواری به مصرف مداوم غذاهای پر پروتئین مانند گوشت باعث تکامل توانایی های شناختی منحصر به فرد در انسان شده است. لودکه می‌گوید: «این غذاهای باکیفیت به ما انرژی زیادی می‌دهند که برای سوخت‌رسانی به مغز بزرگ‌مان نیاز داریم.
با این حال، زمان دقیق تغییر غذای انسان ناشناخته است. برای درک بهتر رژیم های غذایی در گذشته های دور، لودکه و همکارانش نمونه های دندانی از 43 پستاندار فسیلی با قدمت حدود 3.5 میلیون سال، از جمله هفت فرد مختلف از گونه Australopithecus afarensis که در غارهای Sterkfontein در آفریقای جنوبی یافت می شوند، استخراج کردند.
ذرات کوچکی از مواد آلی حاوی نیتروژن در ماتریکس مینا به دام افتاده بودند و از آنجایی که نسبت دو شکل نیتروژن به میزان نسبی گوشت مصرف شده در طول عمر مرتبط است، این عنصر اسرار رژیم های غذایی باستانی را فاش می کند.
بر اساس مقایسه نسبت نیتروژن مینای دندان Australopithecus afarensis با سایر پستانداران منقرض شده از Sterkfontein و پستانداران مدرن آفریقایی، به نظر می رسد که انسان های اولیه رژیم غذایی متغیری داشته اند. اما این رژیم غذایی سرشار از گوشت پستانداران نبود.
بیشتر بخوانید:
یافته‌های جدید می‌تواند پیامدهایی برای چگونگی درک محققان از تأثیر مصرف گوشت بر ظهور سایر صفات انسانی داشته باشد. برای مثال، سازگاری‌هایی در جنس Australopithecus مانند پوزه‌های کوتاه‌تر، دوپا بودن، و توانایی رشد در اکوسیستم ساوانا ممکن است قبل از تغییر به رژیم غذایی غنی از گوشت رخ داده باشد.
لودکه خاطرنشان می کند که یافته ها به این معنا نیست که Australopithecus afarensis نمی توانسته گهگاه گوشت بخورد. نتایج همچنین این فرضیه را رد نمی کند که نخستی ها موریانه های زیادی (یک غذای قابل اعتماد و پرانرژی) خورده اند. زیرا این حشرات دارای نیتروژن نسبتاً کمتری نسبت به گوشت پستانداران هستند. همچنین امروزه میمون هایی را می بینیم که به دنبال موریانه هستند.
با توجه به داده های اولیه ای که در اختیار داریم، تحقیقات آینده می تواند تغییرات رژیم غذایی را در طی میلیون ها سال با استفاده از روش های مشابه برای دندان های گونه های دیگر بررسی کند.
17 ژانویه مطالعه در مجله علمی منتشر شد
