سیاه‌چاله‌های پنهان؛ هیولاهای سیری‌ناپذیر کیهان بسیار بیشتر از حد تصور هستند

بورمن توضیح می دهد که تغذیه و رشد سیاهچاله های عظیم بدون وجود نوعی مخزن مواد در اطراف آنها امکان پذیر نیست. او می گوید:

تصور می‌شود که مواد اطراف سیاه‌چاله را می‌توان شبیه یک دونات شکل داد. بسته به جهت گیری این جسم نسبت به خط دید خود یا مرکز جسم، یک دیسک برافزایشی بسیار روشن یا یک دیسک بسیار تاریک خواهیم دید. تحقیقات قبلا نشان داده بود که این تاریکی می تواند 15 درصد از سیاهچاله های عظیم تغذیه کننده را از دید ما پنهان کند.

بورمن و همکارانش ایده خود را با داده های فروسرخ از فضاپیمای تلسکوپ آرایه ای طیف سنج هسته ای ناسا (NuSTAR) به عنوان بخشی از پروژه ای به نام NuLANDS (بررسی توزیع محلی NuSTAR AGN NH) آزمایش کردند.

نتیجه تجسم نور مادون قرمز منتشر شده از ابرهای اطراف سیاهچاله های عظیم بود. به این ترتیب، محققان توانستند به اولین شمارش دقیق سیاهچاله هایی که با مصرف مواد اطرافشان رشد می کنند، برسند. پوشاک گاندی، یکی از اعضای گروه تحقیقاتی دانشگاه ساوتهمپتون، در بیانیه ای گفت:

اگرچه سیاهچاله ها تاریک هستند، اما گاز اطراف آنها گرم می شود و به شدت می درخشد و آنها را به یکی از درخشان ترین اجرام در جهان تبدیل می کند. حتی زمانی که آنها پنهان هستند، گرد و غبار اطراف این نور را به عنوان تابش مادون قرمز جذب کرده و دوباره ساطع می کند و در نتیجه وجود سیاهچاله های آنها را آشکار می کند. ما متوجه شدیم که بسیاری از سیاهچاله ها از دید پنهان هستند، پشت گاز و غبار پنهان شده اند و آنها را برای تلسکوپ های معمولی نامرئی می کند.

یافتن سیاهچاله های قدرت پنهان می تواند به توضیح چگونگی رشد آنها به چنین اندازه های فوق العاده عظیم کمک کند. همچنین می تواند تصویر بهتری از چگونگی تکامل کهکشان ها ارائه دهد. گاندی می گوید:

اگر ما سیاهچاله ها را نداشتیم، کهکشان ها می توانستند بسیار بزرگتر باشند. اگر ما در کهکشان راه شیری خود یک سیاهچاله کلان جرم نداشتیم، ممکن بود ستاره های بیشتری در آسمان وجود داشته باشند. این تنها یک نمونه از چگونگی تاثیر سیاهچاله ها بر تکامل یک کهکشان است.

بورمن توضیح می‌دهد که اگر بتوانیم محتوای تغذیه‌ای سیاه‌چاله‌های پرجرم جهان را ببینیم، درک ما از جهان تغییر می‌کند. او می گوید: «اگر چشمان ما می توانست اشعه ایکس را تشخیص دهد، آسمانی پر از نقطه می دیدیم. هر یک از این نقاط یک سیاهچاله بزرگ در حال رشد هستند.

یافته های محققان در 30 دسامبر مجله اخترفیزیک منتشر شد