تاریخ مولکولی نشان می دهد که برخی از حیوانات مفقود شده ، از جمله غول پیکر تنبل یا مگاتریوم ها (مگاتوم ها (مگاتوم ها ((مگاتوم ها) (مگدیم) و ماموت ها بیش از هر زمان دیگری در آمریکای جنوبی زندگی می کردند. اکتشافات جدید سؤالات اساسی را در مورد علت برخی از آخرین گونه های اصلی حیوانات بزرگ روی زمین ایجاد می کند.
Fabio Henrico Curtis Faria از دانشگاه فدرال ریو دوژانیرو در برزیل ، او می گوید“” هنوز هیچ اجماع کاملی برای علت یا علت ناپدید شدن بزرگسالان در آمریکای جنوبی وجود ندارد. “
حیوانات غول پیکر با وزن بیش از 5 کیلوگرم (در بعضی از منابع تا 5 کیلوگرم) بزرگ نامیده می شوند. در گذشته ، آمریکای جنوبی زیستگاه گونه های بزرگسالان بزرگ ، مانند سلاح های غول پیکر ، فیل ها ، نام ها یا خمیردندان های غول پیکر و تنبلی کشنده غول پیکر با بیش از چهار تن بود. براساس تئوری عمومی ، این حیوانات همزمان با گرم شدن زمین و افزایش جمعیت بشر ، به طور همزمان توسط دوره های پلی استوکون و هولسون نابود شدند.
بیشتر بخوانید
جنس مسیحی سوندینگ وی از دانشگاه آراش در دانمارک توضیح می دهد: “ظاهر و گسترش افراد مدرن فشاری را ایجاد کرده است که بسیاری از گونه های بزرگ تحمل نمی کنند.” او معتقد است که شکار و تغییر زیستگاه ها توسط انسان نقش مهمی در کاهش تنوع بزرگسالان در سراسر جهان داشته است.
اما کورتیس و گروهش معتقدند که شواهد جدید تصویری پیچیده تر را نشان می دهد. به گفته آنها ، ناپدید شدن بسیاری از این حیوانات مدتها پس از ورود انسان به قاره آمریکا اتفاق افتاد. این یافته ها نشان می دهد که مردم هزاران سال با بزرگ زندگی می کنند. علاوه بر این ، گونه هایی مانند گوزن ، که یک هدف محبوب برای شکار بودند ، زنده ماندند. این دو نکته باعث شد تا کورتیس و همکارانش نتیجه بگیرند که شاید تئوری ناپدید شدن ناشی از شکار فقط افراد توضیحی خوب برای این رویداد نخواهد بود.
مردم دلیل اصلی ناپدید شدن نیستند اما نمی توانند بیهوش تلقی شوند
محققان از تاریخ کربن رادیویی برای یک مطالعه بیشتر برای تعیین قدمت هشت نمونه برزیل که قبلاً مورد مطالعه قرار نگرفته بودند ، استفاده کردند. این نمونه ها شامل نام های جمعیتی (مسواک) ، Notyomastodon Platnis (فیلس آمریکای جنوبی) ، آرموتریوم لوریلادی (غول پیکر) و پالولاما سرگرد (ناپدید شده و لمینت ناپدید شد).
نتایج نشان می دهد که حیوانات مورد مطالعه هزاران سال پر جنب و جوش تر از گذشته است. بیشتر آنها هنوز حدود شش تا هشت هزار سال پیش وجود دارند. اما دو گونه ، یعنی حیوانات اصلی و شتر ، پائولولاما ، نام Zenorinitrium زنده بود ، حتی 5 یا 5 سال پیش. یافته های محققان این حیوانات را به آخرین بزرگسالان مشهور در آمریکای جنوبی تبدیل می کند.
سس Ismar di carvalhoیکی از اعضای گروه تحقیقاتی می گوید: “این مطالعه نشان می دهد که ناپدید شدن هولوسو پلی استوسین یک اتفاق ناگهانی نیست ، بلکه یک روند تدریجی و کاهش یافته پستانداران با گذشت زمان است.”
بیشتر بخوانید
به گفته همکاران کورتیس ، ناپدید شدن در آمریکای جنوبی به دلیل بیشترین تغییرات محیطی است. در دوره هولوسن ، تغییرات آب و هوا منجر به بزرگ شدن جنگل ها و کاهش اندازه چمنزارها شد و در نتیجه زیستگاه های مورد نیاز برای حیوانات بزرگ برای بقا به شدت کاهش یافت. کورتیس تأکید می کند که شکار انسانها نیز ممکن است بر روند کار تأثیر داشته باشد ، اما نمی توان آن را یک عامل اصلی دانست.
با این حال ، سونگ نظر متفاوتی دارد. او معتقد است که رشد جمعیت بشر هنوز یکی از دلایل اصلی ناپدید شدن بزرگسالان است. به گفته وی ، اگرچه تغییرات در محیط در برخی زمینه ها تأثیرگذار بوده است ، اما اکتشافات جدید مطابق با مطالعات است که نشان می دهد برخی از بزرگسالان تا دوره هولوزان در آسیا زنده مانده اند.
سینگ سینگ در دانشگاه بریستول در انگلستان ، وی همچنین معتقد است که این مطالعه جدید تصویری روشنی از آثار همزمان فعالیتهای انسانی و تغییر در محیط در ناپدید شدن بزرگسالان ارائه می دهد. وی می گوید: “این مطالعه نشان می دهد که ترکیب فشار انسان و تغییرات آب و هوا دلیل اصلی تخریب بزرگسالان است.” بنابراین ، حتی اگر مردم تنها مقصر نباشند ، نمی توانند کاملاً ناخودآگاه باشند. “
یافته های مطالعه در مجله علوم سرزمین آمریکای جنوبی ارسال شده
