تحقیقات در مورد میزان بارندگی در استان تهران در پنجاه سال گذشته ، روند نزولی و اضطراب را نشان داده است. نمودار ارائه شده توسط منابع رسمی نشان می دهد که سال آبی 2-5 ، با 2 میلی متر بارندگی ، در 5 سال گذشته است که نشان دهنده کاهش بی سابقه ای در مقایسه با میانگین میان مدت است.
میانگین بارندگی طولانی مدت در استان تهران 2 میلی متر بود ، اما در سال آب 1-5 بارندگی به 2 میلی متر رسید که 2 درصد کمتر از میانگین است. همچنین ، در مقایسه با یک سال آب 2-5 ساله ، که در 1.5 میلی متر ثبت شده است ، 5 ٪ کاهش بارندگی را نشان می دهد.
بررسی روند بارندگی در نیم قرن گذشته نشان می دهد که بیشترین میزان بارندگی به مدت 2-5 سال با بیش از 2 میلی متر ثبت شده است. از آن زمان به بعد ، میزان بارندگی در تهران به طور کلی رو به کاهش است و در بعضی از سالها به سطح بسیار کمی رسیده است. سال آبی سال دوم سال دوم این دوره است و تنها سال با بارندگی کمتر سال 2-5 است.
گرافیک های فوق سرعت بارندگی استان تهران در نیم قرن گذشته (از 1-5 تا 2-5) را نشان می دهد.
سالها با بیشترین میزان بارندگی
سال آبی 1-5 بالاترین میزان بارندگی ثبت شده در 5 سال گذشته با بیش از 2 میلی متر و همچنین 1-2 تا 2-5: با بارندگی زیاد 2 میلی متر ، که هنوز در محدوده وحشتناک هستند ، سال آب 2-5-5 است: بارندگی در دسترس است.
سالهای بارندگی نزدیک به میانگین طولانی مدت (1 میلی متر)
میزان بارندگی در این دوره حدود 1 تا 2 میلی متر از 1 تا 2 سال بود که مدت بارندگی تقریباً طبیعی بود ، اما این کاهش آغاز شد.
سالها با کاهش بارندگی قابل توجه
سال آبی 1-5: یکی از خشک ترین سالهای تهران در نیم قرن گذشته ، با بارندگی کمتر از 2 میلی متر و سال آب 2-5-5 ، کاهش تدریجی بارندگی وجود دارد ، بنابراین میزان بارندگی به 2-5 میلی متر کاهش می یابد ، آنها کمتر از میانگین بلند مدت هستند.
در سالهای اخیر با افت شدید بارندگی
در طول سال آبی ، بارندگی 2.3 میلی متر ، 2 ٪ کمتر از سال قبل و 2 درصد کمتر از میانگین و همچنین سال آب 2-5 با 2 میلی متر ، در رتبه 2 از 5 سال و 2 درصد کاهش یافته است.
به طور کلی ، دهه ها و آغاز دهه 1980 با ارزش ترین سالها در تهران بود ، در اوایل دهه 1980 گرایش به بارندگی آغاز شد و آنها شایع ترین سالهای این دوره بودند. بارش باران ، به ویژه در دهه 1980 و اوایل دهه 1980 کاهش یافت و امسال به پایین ترین سطح خود سقوط کرد که این امر بحران جدی کمبود آب و لزوم برنامه ریزی فوری مدیریت منابع آب در تهران را نشان داد.
افت نادر بارندگی در تهران تأثیر گسترده ای بر منابع آب ، محیط زیست و زندگی روزمره دارد. کاهش سطح آب زیرزمینی ، افزایش نزول زمین ، کاهش ذخایر از سدها و کاهش کیفیت آب از جمله پیامدهای مستقیم این فرآیند است. همچنین ، بارندگی می تواند منجر به افزایش میکروب ها ، کاهش پوشش گیاهی و تشدید بحران های زیست محیطی در منطقه شود.
نمودار ارائه شده بر وضعیت بحرانی بارندگی در تهران تأکید دارد. این کاهش بارندگی ، همراه با افزایش تقاضا برای آب در کلانشهرها مانند تهران ، تهدیدی جدی برای آینده منابع آب است. بنابراین ، برای مؤسسات مسئول مدیریت کلی منابع آب ، افزایش بهره وری و کاهش مصرف برای جلوگیری از افزایش بحران در سالهای آینده ضروری است.
