این ایده که تنهایی منجر به برخی مشکلات سلامتی می شود اکنون زیر سوال رفته است. اگرچه تنهایی با طیف گسترده ای از پیامدهای سلامت جسمی، از جمله افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط است، یک مطالعه جدید نشان می دهد که تنهایی ممکن است به سادگی با بسیاری از مشکلاتی که قبلا تصور می شد باعث آنها می شود، مرتبط باشد.
تنهایی علت مستقیم بسیاری از بیماری ها نیست
جیهوی ژانگاستادیار دانشگاه پزشکی گوانگژو می‌گوید: «به نظر می‌رسد تنهایی بیشتر به عنوان یک نشانه بیماری عمل می‌کند تا یک علت مستقیم. در عوض، عوامل اجتماعی-اقتصادی، انتخاب سبک زندگی و استعداد ژنتیکی می تواند خطر ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت و بیماری قلبی را افزایش دهد.
ارتباط اجتماعی برای سلامت روان و توانایی ما برای رشد ضروری است. با این حال، به نظر می رسد تنهایی، احساس دردناک انزوای اجتماعی، با گذشت زمان بر افراد بیشتری در سراسر جهان تأثیر می گذارد.
برای درک بهتر اینکه چگونه تنهایی بر سلامت تأثیر می گذارد، ژانگ و همکارانش داده های چندین پایگاه داده زیست پزشکی، از جمله سوابق پزشکی 476100 نفر در بریتانیا، 16000 نفر در چین و 14000 نفر در ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کردند. محققان دریافتند شرکت‌کنندگانی که احساس تنهایی می‌کردند بیشتر در معرض خطر ابتلا به 30 بیماری از 56 بیماری، از سرطان گرفته تا بیماری‌های گوارشی بودند.
سپس محققان دور دوم تجزیه و تحلیل آماری را بر روی 26 بیماری از 30 بیماری انجام دادند که بر روی گروه شرکت کنندگانی که داده های ژنتیکی برای آنها در دسترس بود، تمرکز کردند. نتایج نشان می دهد که بیشتر بیماری ها در واقع ناشی از تنهایی نیستند. این مشکلات سلامتی، از جمله بیماری های قلبی عروقی، چاقی و دیابت نوع 2، همراه با تنهایی هستند. اما هنوز هم تنهایی می تواند در ایجاد شش بیماری از جمله افسردگی، کم کاری تیروئید، آسم، آپنه خواب، سوء مصرف مواد و کاهش شنوایی نقش داشته باشد.
با توجه به اوه از دانشگاه پزشکی گوانگژو، یافته‌ها پیامدهای مهمی برای مداخلات در دنیای واقعی دارند و نشان می‌دهند که پرداختن به تنهایی مهم است. اما این تنها عامل پیشگیری از بیماری ها نیست. وی گفت: مسئولان بهداشت عمومی نیز باید بر بهبود خدمات سلامت روان و ترویج سبک زندگی سالم تمرکز کنند.
دیوید اسبارااز دانشگاه آریزونا، می‌گوید این مطالعه جدید به ما کمک می‌کند در مورد اهداف بهداشت عمومی برای کاهش تنهایی و بهبود سلامت انسان فکر کنیم. اسبارا می‌گوید: «البته خود تنهایی بسیار آزاردهنده است و به نظر می‌رسد با شروع دوره‌های افسردگی ارتباط علّی داشته باشد، اما از نظر ارتباطات سلامتی، برخی از ارزشمندترین یافته‌ها در این زمینه نیاز به بازنگری دارند.» مهم است که بفهمیم کجا علیت وجود دارد و کجا همبستگی وجود دارد.»
به نظر می رسد که تنهایی دلیل دوره های افسردگی باشد
ژانگ و همکارانش قصد دارند مکانیسم‌های بیولوژیکی زیربنای یافته‌های خود را مطالعه کنند، از جمله اینکه چگونه تنهایی بر متغیرهایی مانند هورمون‌های استرس و التهاب تأثیر می‌گذارد. محققان همچنین امیدوارند که مطالعاتی را بر روی گروه‌هایی از مردم در سایر نقاط جهان انجام دهند تا ببینند آیا یافته‌های کنونی آنها که عمدتاً بر اساس داده‌های افراد در بریتانیا است، در سایر مناطق نیز وجود دارد یا خیر.
اسبارا اضافه می کند که برای تعیین اینکه آیا تنهایی باعث ایجاد یک بیماری خاص می شود، محققان باید بررسی کنند که آیا ارتباطات اجتماعی بهتر منجر به بهبود سلامت می شود یا خیر.
