مدت هاست که بحث های زیادی در مورد توانایی بزرگترین پتروسارها در پرواز وجود دارد. با این حال، تجزیه و تحلیل فسیل های سه بعدی شگفت انگیز و کمیاب دو گونه بزرگ از پتروسارها از خانواده اژدر، دانشمندان را به ارائه فرضیه دیگری سوق داد: این غول ها نه تنها قادر به پرواز بودند، بلکه سبک های پروازی مختلفی نیز داشتند.
مطالعه جدیدی که توسط کارشناسان دانشگاه میشیگان، اداره منابع طبیعی اردن، دانشگاه یرموک اردن و سازمان زمین‌شناسی عربستان سعودی انجام شد، نشان می‌دهد که برخی از گونه‌های پتروسور مانند پرندگان امروزی بال می‌زدند و پرواز می‌کردند، در حالی که برخی دیگر مانند کرکس‌ها معلق بودند.
محققین در مقاله توضیح می دهند فسیل‌هایی که مربوط به اواخر دوره کرتاسه است، به طور منحصربه‌فردی در سه بعدی در مرز زمینی بین آفریقا باستان و شبه جزیره عربستان در اردن حفظ شده‌اند. شکل سه بعدی این فسیل ها به دانشمندان این امکان را داد تا چگونگی حرکت این خزندگان بالدار غول پیکر را در 72 تا 66 میلیون سال پیش مطالعه کنند.
یکی از دو پتروسور کشف شده، گونه جدیدی به نام انابتنین العربیه (اینابتانین عربیا) گونه ای انابتنین العربیه با طول بال پنج متر به همراه گونه دیگری به نام Aramburgiania Philadelphi است.Arambourgiania philadelphiae) که ده متر طول بال دارد، در سال 2007 توسط پروفسور جف ویلسون مانتیلامتصدی موزه دیرینه شناسی میشیگان و دکتری ایاد زلموت آنها توسط سازمان زمین شناسی عربستان در دو مکان فسیلی مختلف در شمال و جنوب اردن پیدا شدند.
گونه منحصر به فرد Inabtenin به عنوان یکی از کامل ترین پتروسارهای موجود در منطقه آفریقایی-عربی شناخته می شود. همچنین، فسیل Aramburgiania philadelphia به طرز شگفت آوری به خوبی حفظ شده است. مکان‌های فسیلی که نمونه‌ها در آنها یافت شدند، در بقایای منطقه‌ای نزدیک ساحل در لبه منطقه باستانی آفریقایی-عربی قرار دارند که شامل خشکی‌های باستانی آفریقا و شبه جزیره عربستان است.
یکی از نقاط دیدنی جغرافیایی نزدیک به محل کشف انابتنین «تل عناب» (به معنی تپه انگور) نام دارد که تا حدودی الهام‌بخش نامگذاری گونه جدید بوده است. نام Inabtenin ترکیبی از انگور و کلمه عربی “tannin” به معنای اژدها است که در نامگذاری پتروسارها یک ویژگی مشترک است. پسوند العربیه نیز به شبه جزیره عربستان اشاره دارد.
