دنینگ می گوید: از نظر اعداد، ما با میلیاردها یا تریلیون ها ذرات قارچی در هر بالش سروکار داریم. به گفته دنینگ، علت قارچ تعریق است. علاوه بر این، مگس خانگی در همه بسترهای ما وجود دارد و فضولات آنها غذای قارچ است. البته بالش زیر سر هم هر شب گرم می شود چون سرمان روی آن قرار می گیرد. این رطوبت، غذا و گرما را فراهم می کند.
بسیاری از ما به ندرت بالش های خود را می شوییم، بنابراین قارچ نسبتاً خفته باقی می ماند و می تواند سال ها زنده بماند. تنها زمانی که بالش ها را باد می کنیم، وضعیت آنها به هم می خورد و این عمل می تواند هاگ های قارچ را نیز در اتاق خواب پخش کند. حتی اگر بالش‌ها را بشوییم، قارچ‌ها می‌توانند تا ۵۰ درجه سانتی‌گراد زنده بمانند و در هر صورت شستن بالش‌ها می‌تواند باعث خیس‌تر شدن آنها و افزایش رشد قارچ‌ها شود.
با توجه به زمانی که افراد در خواب می گذرانند و نزدیکی بالش به دهان، یافته های محققان به ویژه برای بیماران مبتلا به بیماری های تنفسی، به ویژه آسم و سینوزیت اهمیت دارد. نیمی از افراد مبتلا به آسم شدید به آسپرژیلوس فومیگاتوس حساسیت دارند. قرار گرفتن در معرض این قارچ باعث بیماری مزمن ریوی در افرادی می شود که از سل یا بیماری های ریوی مرتبط با سیگار رنج می برند.
ادامه مطلب
به گفته دنینگ، 99.9 درصد از افراد دارای سیستم ایمنی سالم می توانند به راحتی از استنشاق اسپورهای آسپرژیلوس فومیگاتوس جان سالم به در ببرند. اما در افراد دچار نقص ایمنی، این قارچ می تواند از سد سیستم دفاعی ضعیف میزبان عبور کند و باعث عفونت های خطرناک شود.
دنینگ می‌گوید: «اگر مبتلا به سرطان خون هستید یا پیوند عضو انجام داده‌اید، یا حتی اگر مبتلا به کووید یا آنفولانزا در ICU هستید، وضعیتی به نام تهاجم آسپرژیلوس را تجربه می‌کنید. یعنی زمانی که قارچ به ریه ها نفوذ کرده و بافت آنها را از بین می برد.
یک فرد سالم باید هر دو سال یکبار بالش خود را تعویض کند
بنابراین اگر شستن بالش ها کمکی نکرد، چه کنیم؟ به گفته دنینگ، مگر اینکه مبتلا به آسم، بیماری ریوی یا سینوزیت هستید، باید هر دو سال یکبار بالش خود را تعویض کنید. اما افرادی که از چنین مشکلاتی رنج می برند باید هر سه تا شش ماه یک بالش جدید تهیه کنند.
در همین حال، هنگامی که صحبت از شستن ملحفه های شما می شود، اکثر کارشناسان شستشوی هفتگی آنها را توصیه می کنند. علاوه بر شستن ملحفه ها، اتوکشی آنها باعث کاهش باکتری های موجود در ملحفه ها نیز می شود.
دنینگ می‌گوید: «اگر وقت دارید، می‌توانید تمام ملحفه‌هایتان را با دقت اتو کنید، اما همه ما باکتری‌هایی در بدنمان داریم، بنابراین برای یک فرد سالم اهمیتی ندارد».
دنینگ می‌افزاید: «اما اگر فرد بیمار و آسیب‌پذیر باشد، ممکن است مهم‌تر باشد، و اگر کودکی دارید که رختخواب را خیس می‌کند، باید در مورد شستن در دمای بالا سخت‌گیری کنید.»
خوابیدن حیوان خانگی در تخت نیز باعث افزایش تعداد باکتری ها و قارچ ها در تخت می شود. همچنین، دوش نگرفتن قبل از خواب، خوابیدن در رختخواب با جوراب های کثیف، یا خوابیدن با آرایش یا لوسیون روی پوست نیز وضعیت را بدتر می کند. البته این تنها در صورتی است که صبحانه یا میان وعده نیمه شب را در رختخواب در نظر نگیریم.
“من نمی گویم هیچ کس نباید در رختخواب غذا بخورد، اما فکر می کنم اگر می خواهید این کار را انجام دهید، شستن ملحفه ها به طور منظم بسیار مهم است، و باید بگویم که ممکن است یک بار در هفته به نظر من کافی نباشد.” دنینگ می گوید.
